چغندر قند گیاهی است که ریشه آن حاوی غلظت بالایی از ساکارز است و به صورت تجاری برای تولید شکر کشت می شود. آب چغندرقند حاوی سطوح بالایی از ساکارز است و پس از نیشکر به عنوان منبع اصلی قند در جهان در رتبه دوم قرار دارد.
ویژگی های ظاهری چغندر قند:
چغندر قند دارای یک ریشه مخروطی، سفید، گوشتی (یک ریشه) با تاج صاف است. این گیاه از ریشه و برگ تشکیل شده است. قند از طریق فتوسنتز در برگها تشکیل می شود و سپس در ریشه ذخیره می شود.
نحوه پرورش گیاه چغندر قند:
بذر را در خاک کمی مرطوب در عمق 2 تا 5 میلی متری بکارید. چغندر قند به خوبی با انواع خاک سازگار است، اما باید مطمئن شوید که خاک به خوبی زهکشی شده و عاری از ریشه و سنگ های بزرگ است که می تواند مانع رشد ریشه ها شود. چغندر قند pH خاک 6.0 تا 6.5 را ترجیح می دهد.
اندازه و فاصله کاشت چغندر قند:
دانه های چغندرقند را در فاصله 8 تا 10 سانتی متری بکارید.
مراقبت از گیاه چغندر قند:
چغندر برای رشد خوب به دو چیز نیاز دارد: آفتاب کامل و خاک سست و با زهکشی خوب، این گیاهی است که نیاز به آماده سازی بیشتر از مراقبت دارد، به این معنی که شما باید محل کاشت را به طور کامل آماده کنید، اما پس از استقرار گیاهان وقت زیادی از شما نخواهند گرفت.
نور خورشید مناسب:
مناسب ترین محیط برای تولید محصول چغندر قند از 90 روز پس از سبز شدن تا برداشت، روزهای روشن و آفتابی با دمای 18 تا 26 درجه و به دنبال آن دمای شبانه 4 تا 5 درجه است.
خاک مناسب:
قبل از کاشت، خاک خود را آزمایش کنید تا مشخص کنید که آیا کمبود عناصر ماکرو یا ریز مغذی مهمی مانند نیتروژن، پتاسیم، فسفر، کلسیم، بور، مس، گوگرد، منیزیم یا کبالت دارد یا خیر، خاک خود را در صورت نیاز اصلاح کنید. این گیاهان PH بین 6.0 تا 8.0 را ترجیح می دهند.
آبیاری مناسب:
چغندر قند اگر آب کافی دریافت نکند ممکن است ترک خورده یا بدشکل شود، بنابراین نمی خواهید خیلی خشک شود. با این حال، آنها نسبت به چغندرهای سفره در برابر آبیاری مقاوم تر هستند، زیرا ریشه بسیار عمیق تری دارند که می تواند به آب در عمق خاک دسترسی پیدا کند.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.