بذر لبو سفید

لبو سفید یکی از انواع چغندر سفید است که در سطح جهانی برای تولید تجاری شکر استفاده می شود و ریشه آن حاوی غلظت بالایی از ساکارز است. بر خلاف نیشکر که منحصراً در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می روید، لبو سفید منحصراً در منطقه معتدل رشد می کند.

ویژگی های ظاهری لبو سفید:

لبو سفید دارای یک ریشه مخروطی، سفید، گوشتی (یک ریشه) با تاج صاف است. این گیاه از ریشه و رزتی از برگ تشکیل شده است. قند از طریق فتوسنتز در برگها تشکیل می شود و سپس در ریشه ذخیره می شود. ریشه لبو سفید حاوی 75 درصد آب، حدود 20 درصد (یا 18 درصد) شکر و 5 درصد تفاله است.

نحوه پرورش گیاه لبو سفید:

بذر را در خاک کمی مرطوب در عمق سه چهارم تا 1.5 اینچ بکارید. لبو سفید به بستر بذری کاملاً آماده نیاز دارند

اندازه و فاصله کاشت لبو سفید:

لبو سفید را در ردیف هایی به طول 25-40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه لبو سفید:

لبو سفید را عاری از علف های هرز که از مواد مغذی و رطوبت استفاده می کنند نگهداری کنید. خاک کنار گیاهان را با چنگک یا ابزار دستی خراش دهید تا از پوسته پوسته شدن جلوگیری شود. خاک را با عمق بیش از 1 سانی متر کار نکنید زیرا ممکن است سیستم ریشه آسیب ببیند. به محض اینکه جوانه های لبو سفید در ردیف شلوغ شدند شروع به تنک کردن کنید.

نور خورشید مناسب:

لبو سفید آفتاب کامل را دوست دارد اما سایه جزئی را تحمل می کند.

خاک مناسب:

لبو سفید به خوبی با انواع خاک سازگار است، اما باید مطمئن شوید که خاک به خوبی زهکشی شده و عاری از ریشه و سنگ های بزرگ است که می تواند مانع رشد ریشه ها شود. چغندر قند pH خاک 6.0 تا 6.5 را ترجیح می دهد

آبیاری مناسب:

لبو سفید در طول فصل رشد به 22-28 سانتی متر آب نیاز دارد. با توجه به اینکه لبو سفید یک محصول نسبتاً طولانی در نظر گرفته می شود و به طور متوسط ​​بیش از 120 روز رشد رویشی دارد، این مقدار آب معادل 0.15-0.18 سانتی متر در روز است.

برداشت لبو سفید:

جوانه زنی تقریبا 15 روز پس از کاشت اتفاق می افتد. لبو سفید برای برداشت در پاییز آماده خواهد شد