بامیه سبز یک گیاه گلدار از خانواده گل ختمی و دارای غلاف دانه سبز خوراکی است. منشاء جغرافیایی بامیه مورد مناقشه است و طرفداران آن دارای ریشه های غرب آفریقا، اتیوپی، آسیای جنوب شرقی و جنوب آسیا هستند. این گیاه در مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل گرم در سراسر جهان کشت می شود.
ویژگی های ظاهری بامیه سبز:
برگ های بامیه قلبی شکل و سه تا پنج لوبی است. گلها زرد با مرکز زرشکی هستند. میوه، یا غلاف، مودار در پایه، یک کپسول 10 زاویه ای باریک به طول 10 تا 25 سانتی متر (به استثنای انواع کوتوله) است که حاوی تعداد زیادی دانه بیضی شکل تیره است.
اندازه و فاصله کاشت بامیه سبز:
بذرها را به عمق 2 سانتی متر و 15 تا 20 سانتی متر از هم در داخل یک ردیف بکارید.
مراقبت از گیاه بامیه سبز:
برای تقویت جوانه زنی، بذر بامیه را قبل از کاشت چند ساعت یا یک شب در آب خیس کنید. هنگامی که بامیه 10 سانتی متر بلند است، برای جلوگیری از علف های هرز و حفظ رطوبت، مالچ پاشی کنید. در طول دوره خشکی آبیاری کنید و هر سه تا چهار هفته یکبار با کمپوست بپوشانید.
نور خورشید مناسب:
بامیه سبز به آفتاب کامل (حداقل 6 ساعت) احتیاج دارد.
خاک مناسب:
بامیه سبز به خاک غنی همراه با زهکشی احتیاج دارد.
آبیاری مناسب:
بامیه سبز به آبیاری منظم و زیاد احتیاج دارد.
برداشت بامیه سبز:
غلاف بامیه سبز پس از اینکه 4 تا 8 سانتی متر شد آماده برداشت هستند.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.