بذر گل ستاره ای نارنجی

گل ستاره ای نارنجی که با نام های گوگردی و کیهان زرد نیز شناخته می شود.این گیاه بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی است و در سایر مناطق آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین در اروپا، آسیا و استرالیا طبیعی شده است. گل ستاره ای نارنجی پرندگان و پروانه ها از جمله پروانه پادشاه را جذب می کنند.

ویژگی های ظاهری گل ستاره ای نارنجی:

گل ستاره ای نارنجی یک ساله نیمه مقاوم در نظر گرفته می شود. شاخ و برگ آن متقابل و به صورت پنجه ای تقسیم شده است. ارتفاع گیاه از 30 تا 210 سانتی متر متغیر است. این گیاه به ویژه در کره و ژاپن محبوب است، جایی که اغلب در کاشت های انبوه در کنار جاده ها، به دنبال ابتکاری که توسط گیاه شناس کره ای-ژاپنی وو جانگ-چون دنبال شد، دیده می شود.

 اندازه و فاصله کاشت گل ستاره ای نارنجی:

بوته های گل ستاره ای نارنجی را در ردیف هایی با فاصله 60 تا 70 سانتی متر از هم قرار دهید.

مراقبت از گیاه گل ستاره ای نارنجی:

گل ستاره ای نارنجی را از طریق بذر تکثیر کنید. باغ را با خاک سست و عاری از علف های هرز آماده کنید. کیهان خاک خشک و خشک را به شرایط مرطوب ترجیح می دهد. خاک بیش از حد مرطوب ممکن است منجر به بیماری شود. مراقب شته ها، راب ها و کپک های خاکستری باشید. نیشگون گرفتن شکوفه های مرده باعث شکوفایی مداوم می شود.

نور خورشید مناسب:

گل ستاره ای نارنجی شرایط آفتاب کامل را ترجیح می دهد، به جز در گرمای شدید که می تواند سایه را تحمل کند.

خاک مناسب:

گل ستاره ای نارنجی خشک و خشک را به شرایط مرطوب ترجیح می دهد. خاک بیش از حد مرطوب ممکن است منجر به بیماری شود.

آبیاری مناسب:

گل ستاره ای نارنجی را به طور مرتب آبیاری کنید تا زمانی که ایجاد شوند، یا در طول دوره های خشک. با این حال، مهم است که گل ستاره ای نارنجی را بیش از حد آبیاری نکنید زیرا این امر می‌تواند منجر به گیاهانی با گل‌های کمتر شود.

برداشت گل ستاره ای نارنجی:

دانه‌های گل ستاره ای نارنجی را در طول فصل برداشت کنید، زیرا گل‌های جداگانه از بین می‌روند و بالغ می‌شوند، یا می‌توانید تا پایان فصل صبر کنید و همه آن‌ها را به یکباره برداشت کنید.