بذر کرفس ایرانی

کرفس بخشی از خانواده Apiaceae است که شامل هویج، جعفری، جعفری و کرفس است. ساقه های ترد این سبزی را به یک میان وعده کم کالری محبوب تبدیل می کند و ممکن است طیف وسیعی از فواید سلامتی را به همراه داشته باشد. فیبر موجود در کرفس می تواند برای سیستم گوارشی و قلبی عروقی مفید باشد.

ویژگی های ظاهری کرفس ایرانی:

کرفس سبزی است با دمبرگ های بلند، گوشتی و آبدار که به نام ساقه معروف است. کرفس طعم تلخ و بوی تند دارد و به همین دلیل در کنار مصرف ساقه آن به عنوان معطر نیز استفاده می شود.

نحوه پرورش گیاه کرفس ایرانی:

کاشت بذر کرفس بسیار ریز و مشکل است. سعی کنید آنها را با ماسه مخلوط کنید و سپس مخلوط شن و بذر را روی خاک گلدان بپاشید. روی دانه ها را فقط با کمی خاک بپوشانید. بذر کرفس دوست دارد به صورت سطحی کاشته شود.

زمانی که دانه‌های کرفس جوانه زدند و به اندازه کافی بزرگ شدند، نهال‌ها را نازک کنید یا در گلدان‌های خود بچینید.

مناطق کاشت کرفس ایرانی:

از آنجایی که یک گیاه کرفس دارای زمان بلوغ طولانی است، مگر اینکه در مکانی با فصول رشد طولانی زندگی کنید، باید بذر کرفس را حداقل 8 تا 10 هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان منطقه خود در داخل خانه شروع کنید.

اندازه و فاصله کاشت کرفس ایرانی:

به دلیل نیاز به یک فصل رشد طولانی، بهتر است بذر کرفس را در داخل خانه شروع کنید. برای یک محصول بهاره، بذرها را 10 تا 12 هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان بهاره خود شروع کنید. برای یک محصول پاییزی، بذرها را به موقع شروع کنید تا نهال ها را 10 تا 12 هفته قبل از اولین تاریخ یخبندان پاییزی پیوند دهید.

فاصله مناسب بوته برای کرفس 10 تا 12 اینچ (25-31 سانتی متر) از یکدیگر است. بعد از چند هفته، باید کرفس ها را تا 12 اینچ (31 سانتی متر) از یکدیگر نازک کنید. این فاصله بوته برای کرفس باعث می شود دمبرگ های بلندتر و رشد بهتری داشته باشند.

مراقبت از گیاه کرفس ایرانی:

این محصول با آب و هوای خنک و فصل طولانی ممکن است تا 140 روز برای برداشت نیاز داشته باشد، اگرچه انواع فصل کوتاه نیز موجود است. کرفس یک دوساله مقاوم در نظر گرفته می‌شود، اما معمولاً به‌عنوان یکساله برای ساقه‌های خوراکی 12 تا 18 اینچی آن رشد می‌کند. کرفس یک محصول نسبتاً دشوار در نظر گرفته می شود، زیرا باید کرفس را از بذر در داخل خانه شروع کنیدو گیاه در هوای سرد مستعد پیچ ​​خوردن است.

نور خورشید مناسب:

کرفس خیلی مقاوم در برابر سرما نیست، بنابراین گونه ای را انتخاب کنید که با آب و هوای شما مناسب است – و زودتر شروع کنید. در آفتاب کامل به بهترین وجه رشد می کند، اما نیمه سایه قابل قبول است. به گیاهان خود ماهی یکبار چای کود، امولسیون ماهی یا کود مایع بنوشید تا اندازه آنها افزایش یابد.

خاک مناسب:

خاکی که غنی از مواد آلی است و – به دلیل کم عمق بودن ریشه های آن (فقط چند اینچ) – کود در بالای خاک اعمال می شود.

آبیاری مناسب:

یک گیاه کرفس در حال رشد به آب زیادی نیاز دارد. خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید و آبیاری را فراموش نکنید. کرفس هیچ گونه خشکسالی را تحمل نمی کند. اگر زمین به طور مداوم مرطوب نگه داشته نشود، بر طعم کرفس تأثیر منفی می گذارد. اطمینان حاصل کنید که در طول فصل رشد، به خصوص در هوای گرم و خشک، آب زیادی تهیه کنید.

برداشت کرفس ایرانی:

برداشت کرفس را از تابستان و از پاییز تا اولین یخبندان های سخت متوقف می کند. به عنوان یک دوسالانه، کرفس ممکن است در آب و هوای معتدل‌تر زمستان‌گذرانی کند و در سردترین ماه‌ها ساقه‌های گاه به گاه تولید کند و دوباره در بهار جمع‌آوری شود تا در نهایت گلدهی شود.

شما می توانید گیاهان را به طور کامل برداشت کنید، اما بریدن یا چیدن تک تک ساقه ها در صورت لزوم باعث می شود گیاهان در مدت طولانی تری تولید کنند.

قسمت‌هایی از کرفس که برداشت می‌شود، عمدتاً ساقه‌های آن هستند که در بالای زمین قرار می‌گیرند.

هر زمان که خواستید ساقه ها را بچینید. کرفس جوان به خوبی محصول بالغ است.

ساقه ها را از بیرون برداشت کنید. زمانی که ساقه ها حدود 8 اینچ بلند شدند می توانید برداشت را شروع کنید.