بذر پنیرک

پنیرک گیاهی چند ساله بومی ایران است. از عصاره پنیرک در گیاهان دارویی و طب سنتی استفاده می شود. پنیرک دارای لعاب یا موسیلاژ است که به صورت دمنوش یا جوشانده می تواند مورد استفاده قرار گیرد. از برگ ها می توان در ضماد به عنوان نرم کننده برای کاربردهای خارجی استفاده کرد. این گونه از دیرباز به عنوان رنگ زرد طبیعی مورد استفاده قرار می گرفته است، اما رنگ هایی با رنگ های مختلف زرد تا سبز را می توان از گیاه و دانه های آن به دست آورد.

ویژگی های ظاهری پنیرک:

پنیرک گیاهی با گل هایی به رنگ ارغوانی روشن، با رگبرگ های تیره، به ارتفاع 0.91-1.22 متر است و آزادانه در مراتع، پرچین ها و در مزارع رشد می کند. وقتی برای اولین بار شروع به گل دادن می‌کند از نظر ظاهری خوشایند است، اما با پیشروی تابستان برگها رنگ سبز تیره خود را از دست می دهند و ساقه ها ظاهری نازک به خود می گیرند. برگها دارای کرکهایی هستند که از یک مرکز مشترک تابش می کنند و رگبرگهای برجسته در قسمت زیرین آن وجود دارد. گل‌ها به صورت بنفش مایل به قرمز، صورتی مایل به بنفش روشن با راه‌راه‌های تیره و ارغوانی روشن توصیف می‌شوند.

اندازه و فاصله کاشت پنیرک:

بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه پنیرک:

مراقبت از گیاه پنیرک سخت نیست. می توانید بذرها را در بهار یا پاییز در فضای باز بکارید. تا زمانی که زهکشی خوبی داشته باشد نسبت به انواع مختلف خاک و pH بسیار متحمل است. گلهای پژمرده را در طول گلدهی به طور مرتب حذف کنید تا گلدهی بیشتر شود. هرس کوتاه در اوایل بهار برای تقویت گیاه و جلوگیری از بزرگ شدن بیش از حد آن ضروری است. از هرس در پاییز خودداری کنید زیرا ممکن است باعث پوسیدگی کنده شود.

نور خورشید مناسب:

آفتاب کامل را ترجیح می دهند اما سایه را تحمل می کند.

خاک مناسب:

احتیاج به خاک غنی همراه با زهکشی خوب و مناسب دارد.

آب مناسب:

پنیرک نیاز به آبیاری منظم دارد و نباید خشک شود.