بذر شیرین بیان

شیرین بیان گیاهی از خانواده لوبیا که از ریشه آن طعم دهنده ای شیرین و معطر می توان استخراج کرد. گیاه شیرین بیان یک حبوبات علفی و چند ساله بومی آسیای غربی، شمال آفریقا و جنوب اروپا است. از عصاره شیرین بیان در گیاهان دارویی و طب سنتی استفاده می شده است.

شیرین بیان گیاهی کوچک چند ساله است که به طور سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها مانند اختلالات تنفسی، هیپردیپسی، صرع، تب، ناتوانی جنسی، فلج، زخم معده، روماتیسم، بیماری های پوستی، بیماری های خونریزی دهنده و … استفاده می شود.

ویژگی های ظاهری شیرین بیان:

شیرین بیان گیاهی علفی چند ساله است که به ارتفاع یک متر رشد می کند، دارای برگ های پینه ای به طول حدود 7 تا 15 سانتی متر و دارای 9 تا 17 برگچه است. گلها به طول 8-12 میلی متر، بنفش تا آبی مایل به سفید کم رنگ، در گل آذین شل تولید می شوند. میوه یک غلاف مستطیل به طول 20-30 میلی متر است که حاوی چندین دانه است. ریشه ها سنگی هستند

اندازه و فاصله کاشت شیرین بیان:

بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه شیرین بیان:

مراقبت از گیاه شیرین بیان سخت نیست. می توانید بذرها را در بهار یا پاییز در فضای باز بکارید. شیرین بیان بهترین رشد را در خاک هایی با زهکشی خوب در دره های عمیق با آفتاب کامل دارد. گیاهان شیرین بیان دیر استقرار می یابند، اما به محض شروع، می توانند تهاجمی شوند. دو تا سه سال پس از کاشت در پاییز برداشت می شود.

نور خورشید مناسب:

اگرچه اکثر آنها آفتاب کامل را ترجیح می دهند، اما کمی سایه بعد از ظهر برایشان مهم نیست.

خاک مناسب:

شیرین بیان احتیاج به خاک غنی همراه با زهکشی خوب و مناسب دارد.

آب مناسب:

شیرین بیان را آبیاری متوسط اما منظم انجام دهید.