بذر سیاه تنگرس

سیاه تنگرس با نام علمی Rhamnus persica، یک گیاه خوراکی خودرو و متعلق به خانواده عناب است. این گیاه به صورت درختچه ای پرخار تا ارتفاع سه متر رشد می کند و در جنگل ها و بوته های خشک، زیر بلوط ها و ارس یافت می شود. پراکنش آن در ایران شامل جنگل های شمالی، نور و اطراف لاهیجان است و مناطقی مانند گلستان، مازندران و گیلان برای کشت آن مناسب گزارش شده اند. اجزاء مورد مصرف این گیاه در صنایع داروسازی، پوست و سرشاخه های نازک، میوه و چوب آن است.

سیاه تنگرس گیاهی بسیار مقاوم و سازگار با خاک های فقیر، شن و ماسه و بسیار فرسایش یافته است. این گیاه برای پرندگان کوچک به دلیل میوه و ایجاد محافظت از لانه هایشان ارزش بالایی دارد و میوه های آن برای پرندگان صحرایی که محتوای آب بالایی دارند، بسیار مهم است. این گیاه در صنایع چوب (به دلیل چوب بسیار مرغوب) و در صنایع رنگ سازی از میوه هایش کاربرد دارد.

ویژگی های ظاهری گیاه سیاه تنگرس

سیاه تنگرس یک درختچه بسیار منشعب و پرشاخه به ارتفاع تا 3 متر یا بیشتر است. شاخه های جوان آن کرکدار و خاکستری رنگ هستند، اما با گذشت زمان به رنگ های زرد، قهوه ای، قهوه ای خاکستری و خاکستری تغییر می کنند. این گیاه دارای برگ های کشیده سبز روشن و گل های ریز سبز مایل به زرد است.

میوه های سیاه تنگرس کروی و در ابتدا سبز هستند، اما هنگام رسیدن به رنگ سیاه در می آیند. میوه های این گیاه برای انسان سمی هستند، اما پرندگان آن را مصرف می کنند و به پراکندگی بذر آن کمک می کنند. وجود خارها بر روی شاخه ها از ویژگی های بارز این گیاه است.

مراقبت از گیاه سیاه تنگرس

برای داشتن گیاهی سالم و پربار، رعایت نکات زیر در نگهداری از سیاه تنگرس ضروری است:

1. نور: سیاه تنگرس به نور کامل خورشید نیاز دارد، اما می تواند سایه جزئی را نیز تحمل کند. بنابراین، مکانی را برای کاشت انتخاب کنید که حداقل 6 ساعت در روز نور مستقیم خورشید دریافت کند.
2. خاک: سیاه تنگرس با خاک های فقیر، شن و ماسه و بسیار فرسایش یافته سازگار است، اما خاک با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی برای رشد بهتر توصیه می شود. قبل از کاشت، خاک را با کمپوست یا کود دامی پوسیده اصلاح کنید.
3. آبیاری: در طول دوره جوانه زنی و رشد اولیه، خاک باید مرطوب نگه داشته شود، اما از غرقابی شدن آن خودداری شود. پس از استقرار گیاه، آبیاری به صورت منظم و بر اساس نیاز گیاه انجام شود. در فصل های گرم و خشک، آبیاری را افزایش دهید.
4. هرس: هرس کردن سیاه تنگرس به منظور حفظ شکل و اندازه گیاه و حذف شاخه های خشک و آسیب دیده انجام می شود. بهترین زمان برای هرس، اواخر زمستان یا اوایل بهار قبل از شروع فصل رشد است.
5. کوددهی: سیاه تنگرس نیاز چندانی به کوددهی ندارد، اما برای رشد بهتر می توان در فصل بهار از کودهای متعادل استفاده کرد.
6. مراقبت در برابر آفات و بیماری ها: سیاه تنگرس به طور کلی گیاهی مقاوم است، اما ممکن است در معرض برخی آفات و بیماری ها قرار گیرد. برای پیشگیری از بروز مشکلات، گیاه را به طور منظم بررسی کنید و در صورت مشاهده علائم آلودگی، از سموم مناسب استفاده کنید.
7. مقاومت در برابر سرما: سیاه تنگرس گیاهی مقاوم به سرما است و می تواند دمای پایین را تحمل کند. با این حال، در مناطق با زمستان های بسیار سرد، بهتر است گیاه را با پوشاندن ریشه با کاه و برگ محافظت کنید.
8. تکثیر: تکثیر سیاه تنگرس از طریق بذر و قلمه امکان پذیر است. برای تکثیر از طریق بذر، باید بذرها را به مدت 10 روز در دمای 5 درجه یخچال نگهداری کنید و سپس به مدت 24 ساعت در آب گرم خیس کنید. بذرها را در مخلوط شن، ماسه و ورمیکولیت بکارید و در مکانی گرم و مرطوب نگهداری کنید. برای تکثیر از طریق قلمه، قلمه های نیمه خشبی را در اواخر بهار یا اوایل تابستان تهیه کنید و در محیط مناسب ریشه دار کنید.

خرید بذر سیاه تنگرس

سیاه تنگرس گیاهی مقاوم و سازگار با شرایط سخت است که علاوه بر ارزش اکولوژیکی، در صنایع چوب و رنگ سازی نیز کاربرد دارد. با رعایت اصول مراقبت از این گیاه، می توان از مزایای آن بهره مند شد.