بذر سویا

سویا گونه ای از حبوبات بومی آسیای شرقی است که به طور گسترده برای دانه های خوراکی آن که کاربردهای متعددی دارد، کشت می شود. استفاده از دانه های سویا در غذاهای تخمیر نشده سنتی شامل شیر سویا است که از آن توفو و پوست توفو ساخته می شود.

سویا حاوی مقادیر قابل توجهی اسید فیتیک، مواد معدنی غذایی و ویتامین های گروه B است. روغن نباتی سویا که در مصارف غذایی و صنعتی استفاده می شود، یکی دیگر از محصولات فرآوری محصول سویا است. سویا مهمترین منبع پروتئین برای خوراک دام های مزرعه است.

ویژگی های ظاهری سویا:

سویا یک گیاه منشعب است و می تواند به بیش از 2 متر ارتفاع برسد. گلهای خود بارور به رنگ سفید یا بنفش هستند. دانه‌ها می‌توانند زرد، سبز، قهوه‌ای، سیاه یا دو رنگ باشند، اگرچه بیشتر گونه‌های تجاری دانه‌های قهوه‌ای یا خرمایی دارند، با یک تا چهار دانه در هر غلاف.

اندازه و فاصله سویا:

برای کاشت دانه های سویا به فاصله 5 سانتی متر از هم و 1 سانتی متر عمق، در یک بستر کشت شده یا ردیفی سوراخ ایجاد کنید.

مراقبت از گیاه سویا:

بذرها را از اواخر بهار تا اوایل تابستان بکارید. سویا برای جوانه زدن و رشد باید خاک گرم داشته باشد. بذرها را در عمق 2.5 سانتی متر بکارید و حتماً بلافاصله و به طور منظم خاک را آبیاری کنید تا زمانی که جوانه بزند. یک لایه کمپوست قدیمی به عمق 2.5 سانتی متر بکارید را روی سطح خاک اطراف گیاهان اضافه کنید. گیاهان را درست زمانی که شروع به گلدهی می کنند خرد کنید یا بکشید. گره های نیتروژنی که در خاک باقی می مانند، حاصلخیزی را افزایش می دهند.

نور خورشید مناسب:

حداقل شش ساعت در روز نیاز دارد.

خاک مناسب:

سویا را می توان با موفقیت در انواع مختلف خاک از جمله خاک های شنی با بافت درشت تا خاک های سیاه عمیق با بافت ریز کشت کرد.

آبیاری مناسب:

سویا در طول فصل رشد به رطوبت ثابت نیاز دارد. هر زمان که 2 تا 3 اینچ بالای خاک خشک شد آبیاری کنید اما مراقب باشید بیش از حد آبیاری نکنید. به اندازه ای آبیاری کنید که خاک مرطوب بماند اما خیس نباشد.

برداشت سویا:

دانه سویا حدود 12 هفته پس از کاشت، در اواخر تابستان یا پاییز آماده برداشت است.