بذر درخت زیتون سبز

درخت زیتون سبز نامی رایج برای چندین درخت با میوه های خوراکی است. میوه ژله های بسیار خوبی می سازد و مواد غذایی را حفظ می کند. ممکن است به صورت خام یا پخته مصرف شود. به عنوان بهترین آلو میوه در مناطق غرب میانه و شمال رتبه بندی شده است. محبوبیت آن به عنوان یک درختچه بومی با میوه های خوراکی در حال افزایش است.

زیتون، نام گیاه‌شناسی Olea europaea، به معنای «زیتون اروپایی» در لاتین، گونه‌ای از درختان یا درختچه‌های کوچک از خانواده Oleaceae است که به‌طور سنتی در حوزه مدیترانه یافت می‌شود. هنگامی که به شکل درختچه است، به عنوان Olea europaea ‘Montra’، زیتون کوتوله یا زیتون کوچک شناخته می شود. این گونه در تمام کشورهای مدیترانه و همچنین در استرالیا، نیوزیلند، آمریکای شمالی و جنوبی و آفریقای جنوبی کشت می شود. Olea europaea گونه ای از جنس Olea است.

ویژگی های ظاهری درخت زیتون سبز:

رخت زیتون، Olea europaea، درخت یا درختچه ای همیشه سبز و بومی اروپای مدیترانه، آسیا و آفریقا است. کوتاه و چمباتمه است و به ندرت ارتفاع آن از 8 تا 15 متر (25 تا 50 فوت) بیشتر می شود. “Pisciottana”، یک گونه منحصر به فرد شامل 40000 درخت است که فقط در منطقه اطراف Pisciotta در منطقه Campania در جنوب ایتالیا یافت می شود، اغلب از این فراتر می رود، با قطر تنه متناسب با آن. برگهای سبز مایل به نقره ای مستطیل هستند، به اندازه 4-10 سانتی متر (1+1⁄2-4 اینچ) طول و 1-3 سانتی متر (3⁄8-1+3⁄16 اینچ) عرض دارند. تنه معمولاً خرخره و پیچ خورده است.

مراقبت از گیاه درخت زیتون سبز:

میوه زیتون، به عنوان منبع روغن زیتون در منطقه مدیترانه از اهمیت کشاورزی عمده ای برخوردار است. این یکی از مواد اصلی در غذاهای مدیترانه ای است. این درخت و میوه آن نام خود را به خانواده گیاهی می‌دهند که شامل گونه‌هایی مانند یاس بنفش، یاس، فورسیتیا و درخت زبان گنجشک واقعی است.

هزاران رقم از درخت زیتون شناخته شده است. ارقام زیتون ممکن است عمدتاً برای روغن، خوردن یا هر دو مورد استفاده قرار گیرند. زیتون هایی که برای مصرف کشت می شوند، عموماً به عنوان «زیتون سفره» نامیده می شوند. حدود 90 درصد از کل زیتون های برداشت شده به روغن تبدیل می شود، در حالی که حدود 10 درصد به عنوان زیتون رومیزی استفاده می شود.

گل‌های کوچک، سفید و پردار، با کاسه گل و تاج ده شکاف، دو پرچم و کلاله دوتایی، عموماً روی چوب سال قبل، به‌صورت شاخه‌هایی که از بغل برگ‌ها بیرون می‌آیند، کشیده می‌شوند. میوه درختی کوچک به طول 1-2.5 سانتی متر (3/8-1 اینچ) در هنگام رسیدن است، گوشت نازک تر و در گیاهان وحشی کوچکتر از ارقام باغی است. زیتون در مرحله سبز تا ارغوانی برداشت می شود. زیتون های سیاه کنسرو شده گاهی اوقات به طور مصنوعی سیاه شده اندو ممکن است حاوی ماده شیمیایی فروس گلوکونات برای بهبود ظاهر باشند.

نور خورشید مناسب:

درختان زیتون برای زنده ماندن به آفتاب کامل و شش تا هشت ساعت نور مستقیم و روشن خورشید نیاز دارند. قرار دادن درخت زیتون در مقابل یک پنجره رو به شرق یا جنوب در یک اتاق خشک و بزرگ، مانند اتاق نشیمن، یک مکان ایده آل است.

 خاک مناسب:

برای درختانی که در زمین کاشته می شوند، نوع خاک ایده آل، خاک خشک، گچی/غنی از خاک رس است، به ویژه زمانی که با مواد آلی غنی شده باشد. خاک باید اسیدی یا قلیایی متوسط ​​باشد و pH ایده آل آن بین 5 تا 8.5 باشد.

 آبیاری مناسب:

نگام ایجاد درخت زیتون، خاک را مرطوب نگه دارید، اما اشباع نشده باشد. یک درخت زیتون مستقر را یک بار در هفته برای سال اول آبیاری کنید یا هر زمانی که 2 اینچ بالای خاک خشک شود. پس از استقرار درخت زیتون، آبیاری عمیق یک بار در ماه کافی است.

برداشت درخت زیتون سبز:

برداشت درختان زیتون ممکن است از اواخر اوت آغاز شود و بسته به منطقه، تنوع و رسیدگی مورد نظر تا ماه نوامبر ادامه خواهد داشت. آنها هم برای خوردن و هم برای تبدیل شدن به روغن چیده می شوند، بنابراین درجه رسیدگی مهم و عاملی در زمان برداشت است.