بذر درخت داغداغان

درخت داغداغان که معمولاً به عنوان درخت گزنه اروپایی، هکبری مدیترانه ای، درخت لوت یا عسلک شناخته می شود، درختی است برگریز بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و آسیای صغیر. درخت داغداغان خواص دارویی و درمانی دارد.

ویژگی های ظاهری درخت داغداغان:

درخت داغداغان می تواند تا 25 متر ارتفاع داشته باشد، اگرچه در آب و هوای سردتر تا ارتفاع 10 متر نیز رایج است. پوست آن صاف و خاکستری و تقریباً فیلی است. برگهای متناوب باریک و دندانه تیز، در بالا زبر و در پایین به رنگ قرمز، 5 تا 15 سانتی متر طول و خاکستری/سبز تیره در طول سال هستند که قبل از خزان در پاییز به رنگ زرد کم رنگ محو می شوند. میوه آن شبیه توت به رنگ بنفش تیره به عرض 1 سانتی متر است که در دسته های کوتاه آویزان است. آنها خوراکی هستند و بین پرندگان و سایر حیات وحش بسیار محبوب هستند.

اندازه و فاصله کاشت درخت داغداغان:

بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 50 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه درخت داغداغان:

درخت داغداغان می تواند خشکی را تحمل کند اما سایه را نه. آب و هوای مدیترانه ای به ویژه برای این گیاه مناسب است اما می تواند آب و هوای سردتر را تحمل کند. درخت داغداغان را می توان به صورت بنسای نیز پروش داد. بهتر است بذر درخت داغدان را در فصل زمستان کاشت. بذر این درخت دیر جوانه می زند و برای رشد احتیاج به صبر و حوصله دارد.

نور خورشید مناسب:

درخت داغداغان باید روزانه حداقل 6 تا 8 ساعت در معرض نور خورشید باشد.

خاک مناسب:

این گیاه خاک های سبک با زهکشی خوب (شنی) و متوسط ​​(لومی) از جمله خاک هایی که از نظر تغذیه ضعیف هستند را ترجیح می دهد.

آب مناسب:

نسبت به خشکسالی مقاوم است.

برداشت درخت داغداغان:

در یک دوره 3 تا 5 ساله آماده برداشت است.