بذر درخت توری

درخت توری گونه‌ای از گیاهان گلدار در تیره لاگرسترومیا از خانواده Lythraceae است. بومی شبه قاره هند است. این درخت یک درختچه تودرتو پرطرفدار برای پرندگان آوازخوان است. درخت توری درختچه ای است راست، گسترده، چند ساقه، متوسط، برگریز، گلدار یا درخت کوچکی که به سرعت رشد می کند.

ویژگی های ظاهری درخت توری:

این درخت اغلب چند ساقه و خزان کننده با یک عادت باز گسترده، رویه صاف، گرد یا حتی خوشه ای شکل است. پوست نازک و حدود 2 میلی متر است. برگها نیز هر زمستان پس از نمایش رنگی دیدنی می ریزند و شاخه های برهنه در اوایل بهار دوباره برگ می شوند. برگها کوچک، لبه صاف، دایره ای یا بیضی شکل هستند و در پاییز به رنگ سبز تیره به زرد و نارنجی و قرمز تغییر می کنند. گل‌ها، روی درختان مختلف، سفید، صورتی، ارغوانی، بنفش یا کارمینی با گلبرگ‌های چین دار، در خوشه‌هایی تا 9 سانتی‌متر (3+1⁄2 اینچ) هستند. گل ها جای خود را به میوه های 6 کپسولی قهوه ای رنگ می دهند.

مراقبت از گیاه درخت توری:

درخت توری به آب و هوای بدون یخبندان، گرم و مرطوب و مکانی آفتابی نیاز دارد. شرایط بهینه دمای متوسط ​​20-26 درجه سانتیگراد در مناطقی با میانگین بارندگی سالانه 1250-2000 میلی متر است که در طول سال به خوبی توزیع می شود اما دارای فصل خشک برای رسیدن بذر است.خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد. درخت توری نمی تواند آب راکد را تحمل کند، زیرا مستعد پوسیدگی ریشه است.

نور خورشید مناسب:

درخت توری برای رشد به آفتاب کامل (6 ساعت یا بیشتر در روز) نیاز دارد. با نور خورشید کمتر، شکوفه ها آنچنان پربار نخواهند بود و ممکن است رنگ آنها کم شود.

خاک مناسب:

این گیاهان نسبت به pH خاک خود نیازی ندارند، اگرچه خاک های خنثی یا کمی اسیدی بهترین هستند.

آبیاری مناسب:

درخت توری مقدار متوسطی از آب را دوست دارد و خاک‌های مرطوب را ترجیح می‌دهد که بتواند آن را تامین کند.

برداشت درخت توری:

دانه ها را باید زمانی برداشت کنید که غلاف ها قهوه ای و خشک شده اند اما قبل از اینکه به خاک بریزند. یک کاسه بزرگ زیر شاخه ای که غلاف های بذر در آن قرار دارند، نگه دارید. هنگامی که می خواهید شروع به ذخیره دانه های درخت توری کنید، غلاف های خشک را به آرامی تکان دهید تا دانه ها آزاد شوند.