بذر درخت تبریزی

درخت تبریزی یا صنوبر سیاه بومی اروپا، جنوب غربی و آسیای مرکزی و شمال غربی آفریقا است. درخت تبریزی در مناطق کم ارتفاع از زمین مرطوب رشد می کند. مانند بسیاری از گونه های پیشگام دیگر، درخت با رشد سریع مشخص می شود و قادر است مناطق باز را به سرعت مستعمره کند.

درخت تبریزی به طور گسترده ای برای تولید کاغذ استفاده می شود. همچنین به عنوان الوار چوب سخت ارزان قیمت، برای پالت و تخته سه لا ارزان به فروش می رسد. کاربردهای تخصصی تر از جمله کبریت و جعبه کبریت و جعبه پنیر است. آنها برای تثبیت سواحل، در کنار حوضچه ها و مسیرهای آب، به عنوان نمونه های جدا شده و برای تشکیل ردیف در چمنزارهای مرطوب استفاده می شوند. به دلیل ریشه های کم عمق در نزدیکی ساختمان ها کاشت نکنید.

ویژگی های ظاهری درخت تبریزی

آنها درختان برگریز دوپایه ای با ستونی هستند که با افزایش سن پهن می شوند و ارتفاع آنها به 30 متر می رسد. درخت تبریزی درختان برگریز با اندازه متوسط ​​تا بزرگ هستند که به 20 تا 30 متر و به ندرت ارتفاع آنها به 40 متر می رسد. پوست آن خاکستری با ترک های تیره است. برگهای آنها الماسی شکل تا مثلثی، 5-8 سانتی متر طول و 6-8 سانتی متر عرض و سبز در هر دو سطح است. به طور معمول، قطر تنه آنها به 1.5 متر می رسد. این گونه دوپایه است (گل‌های نر و ماده روی گیاهان مختلف هستند)، با گل‌های گربه‌سانی و گرده‌افشانی توسط باد حاصل می‌شود.

مراقبت از گیاه درخت تبریزی

باید در آفتاب کامل و در خاکی با زهکشی خوب، اسیدی یا قلیایی کشت شود. خاک مرطوب را به خوبی تحمل می کند، اما در خشکی نیز عمل می کند و در تابستان های بسیار خشک زود برگ ها را از دست می دهد. نیاز به قرار گرفتن در معرض آفتاب کامل و آب و هوای معتدل با تابستان های خنک دارد. آنها به خوبی در برابر سرما مقاومت می کنند. آنها در هر نوع خاکی به جز خاک شور رشد می کنند. آنها خاک های عمیق با مواد آلی فراوان را ترجیح می دهند. در بهار یا پاییز با کود یا کمپوست کود دهی کنید.برای تقویت رشد در پاییز به آرامی هرس کنید.

نور خورشید مناسب:

این درختان در آفتاب کامل یا حداقل شش ساعت نور مستقیم و بدون فیلتر خورشید در روز شکوفا می شوند. با این حال، آنها همچنین می توانند در سایه جزئی رشد کنند.

خاک مناسب:

درخت تبریزی نسبتاً با انواع مختلف خاک سازگار هستند، اگرچه، مانند بیشتر درختان، صنوبرها خاک با زهکشی خوب و مرطوب را که کمی اسیدی است ترجیح می دهند.

آبیاری مناسب:

اگرچه درخت تبریزی نسبتا سازگار است، اما به آبیاری کافی نیاز دارد. درخت تبریزی در کنار بستر رودخانه ها و مناطق پرآب بهترین رشد را دارند.