بذر ترشک (رومکس)

ترشک (رومکس) گیاهی علفی و چند ساله است. ترشک گیاهی رایج در زیستگاه های علفزار است و طعم تند و ترش مشخصی دارد. آنها را می توان در سوپ و سس پوره کرد یا به سالاد اضافه کرد. همچنین از ترشک برای کاهش درد و تورم (التهاب) ناگهانی و مداوم مجاری بینی و مجاری تنفسی، برای درمان عفونت های باکتریایی همراه با داروهای رایج و برای افزایش جریان ادرار (به عنوان یک ادرارآور) استفاده می شود.

ویژگی های ظاهری ترشک (رومکس):

ترشک (رومکس)گیاهی است علفی باریک و چند ساله به ارتفاع حدود 60 سانتیمتر، با ریشه هایی که در عمق زمین می ریزند، همچنین ساقه های آبدار و برگ های پیکانی شکل دارد. طول برگهای پایینی آن 7 تا 15 سانتیمتر با دمبرگهای بلند و یک لایه غشایی متشکل از دانه های غلاف در هم آمیخته است. قسمت‌های بالایی بی‌حرکت هستند و اغلب زرشکی می‌شوند. دارای خوشه های حلقه ای از گل های سبز مایل به قرمز است که در اوایل تابستان شکوفا می شوند و مایل به ارغوانی می شوند. این گونه دوپایه است و برچه و مادگی روی گیاهان مختلف دارد.

اندازه و فاصله ترشک (رومکس):

بذر ترشک (رومکس) را باید حدود دو هفته پس از آخرین یخبندان بهار در عمق 6 میلی متری کاشت. برای نتیجه بهتر در جوانه زنی می توان بذرها را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کرد تاجوانه زنی تسهیل شود. سپس به کاشت آنها اقدام کرد. بذر ترشک (رومکس) دوست دارد در یک منطقه آفتابی از باغ رشد کنند که دارای زهکشی خوب و خاک غنی با pH 6 تا 7 باشد بنابراین بستر رشد را مناسب مهیا کنید.

نور خورشید مناسب:

برای رشد به 8 الی 10 ساعت آفتاب کامل نیاز دارد.

خاک مناسب:

می تواند در خاک فقیر رشد کند.

آبیاری مناسب:

به آبیاری زیاد و منظم احتیاج دارد.

برداشت ترشک (رومکس):

ترشک (رومکس) باید از 30 تا 40 روز پس از کاشت برای برداشت آماده باشند. برگها زمانی که جوان هستند خوراکی هستند اما با افزایش سن سفت می شوند.