بذر انار سیاه

انار سیاه گیاهی است از خانواده Punicaceae، منشأ آسیایی دارد و از زمان های قدیم در قفقاز و در کل منطقه مدیترانه وجود دارد. این واریته در تمام مراحل رشد خود پوست سیاهی دارد و پس از رسیدن به رنگ بنفش تری می رسد. در داخل، ارل های آن کاملا قرمز است و به دلیل آبدار بودن، دانه های ریز و طعم شیرین آن متمایز است.

انار را می توان به صورت درختچه، پرچین، درخت یا گیاهان ظرفی پرورش داد. در حالی که بیشتر انواع انار دارای سایه های مختلف صورتی تا قرمز هستند، تعدادی از ارغوانی آن بنفش و برخی آنقدر تیره هستند که سیاه نامیده می شوند.

ویژگی های ظاهری انار سیاه:

در داخل میوه انار سیاه، ارل ها کاملا قرمز است و به دلیل آبدار بودن، دانه های ریز و طعم شیرین آن متمایز است. این میوه با اندازه متوسط، شبیه به سایر گونه های شناخته شده به نام Acco است، اما با طعم شیرین تر. انار سیاه گیاهانی هستند برگریز، تک یا چند ساقه با گلهای تک یا دوتایی در تابستان و میوه های خوشمزه و سالم. پالپ که آریل نامیده می شود، ممکن است شیرین یا ترش باشد و دانه های خوراکی را احاطه کند.

اندازه و فاصله کاشت انار سیاه:

اندازه مناسب گودال 60 در 60 سانتی متر است. فاصله کاشت ایده آل توسط کشاورزان (3 تا 3.6 متر) بین بوته ها و 3.9 تا 4.5 متر بین ردیف ها است.

مراقبت از گیاه انار سیاه:

درختان انار برای مناطقی که زمستان‌های معتدل و تابستان‌های گرم دارند، ایده‌آل هستند، هم خود گرده‌افشان هستند و هم توسط حشرات گرده‌افشانی می‌شوند. انار انتخاب خوبی برای باغ های خشک است و فقط در دوره های خشکسالی طولانی مدت به آب اضافی نیاز دارد.

انار ممکن است توسط شپشک‌های آردآلود، مگس سفید یا حشرات فلس‌سوز آلوده شود و در معرض عفونت‌هایی مانند پوسیدگی ریشه آرمیلاریا و سوختگی بوتریتیس باشد.

نور خورشید مناسب:

انار سیاه به آفتاب کامل و نور خورشید احتیاج دارد.

خاک مناسب:

آنها خاک با زهکشی خوب را دوست دارند اما در مورد انواع خاک حساس نیستند و در خاک های سنگی، شنی، لومی و آهکی رشد می کنند.

آبیاری مناسب:

انار سیاه به آبیاری زیاد و منظم احتیاج دارد.

برداشت انار سیاه:

معمولا دو تا سه سال طول می کشد تا میوه بدهند.