بذر پیازچه سفید

پیازچه (همچنین به عنوان پیاز بهاره یا سیبی شناخته می شود) سبزیجاتی هستند که از گونه های مختلف در جنس آلیوم به دست می آیند. پیازچه طعم ملایم تری نسبت به اکثر پیازها دارد. بستگان نزدیک آنها شامل سیر، موسیر، تره، پیازچه و پیاز چینی است. این برگ ها به عنوان سبزی استفاده می شود; آنها را به صورت خام یا پخته می خورند.

ویژگی های ظاهری پیازچه:

پیازچه ها گیاهانی چند ساله هستند که برگ های لوله ای شکل و سبز تیره ای را تشکیل می دهند که در زیر زمین به پیازهای سفید تبدیل می شوند، علیرغم اینکه پیازهای “بدون پیاز” در نظر گرفته می شوند. ارتفاع برگها به 3 فوت می رسد اما معمولاً زمانی برداشت می شوند که ارتفاع آنها حدود یک فوت باشد. هم ساقه و هم پیاز به خاطر طعم روشن و در عین حال ملایم پیاز ارزشمند هستند و معمولا به صورت خام خورده می شوند. پیازچه سرعت رشد بالایی دارد و 60 تا 80 روز پس از کاشت آماده برداشت است. آنها معمولاً در بهار کاشته می شوند. اگر حیوانات خانگی دارید، توجه داشته باشید که پیازچه می تواند برای آنها سمی باشد.

نحوه پرورش گیاه پیازچه:

رشد پیاز در واقع آسان تر از رشد پیاز است زیرا دوره رشد بسیار کوتاه تری دارد. واریته هایی که در بهار کاشته می شوند را می توان فقط 60-80 روز (8-10 هفته) پس از کاشت یا زمانی که نشاها به ارتفاع حدود یک فوت (3 متر) رسید برداشت کرد. گیاهان پیازچه را می توان چهار تا هشت هفته قبل از کاشت در فضای باز کاشت و یا چهار هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان در بهار در باغچه کاشت.

مناطق کاشت پیازچه:

بهتر است پیازچه را در بهار برای برداشت تابستانی بکارید. در اقلیم هایی که پیازچه ها به خوبی رشد می کنند، می توان آنها را در تمام طول سال بدون کاشت مجدد برداشت کرد. یک نقطه آفتابی در باغ با خاکی با زهکشی خوب برای پیازچه انتخاب کنید. آنها همچنین در ظروف به خوبی رشد می کنند. حتماً علف های هرز را از پیازچه دور نگه دارید تا از رقابت برای رطوبت و مواد مغذی خاک جلوگیری کنید. یک لایه مالچ می تواند به کاهش علف های هرز کمک کند.

اندازه و فاصله کاشت پیازچه:

بذرها را در عمق حدود 0.6 سانتی متر، 1.2 سانتی متر از هم و با فاصله ردیف 30-47 متر بکارید. پیوندها یا مجموعه ها را می توان در عمق 2.5 سانتی متر با فاصله 5-7.6 سانتی متر کاشت.

مراقبت از گیاه پیازچه:

بذر پیازچه معمولاً برای جوانه زدن به دمای خاک حداقل 10 درجه نیاز دارد، اگرچه گرمتر بهتر است. گیاهان دمای بین 20 تا 30 درجه را دوست دارند. آنها به شرایط مرطوب اهمیتی نمی دهند، به شرطی که زهکشی خوبی برای جلوگیری از پوسیدگی و سایر بیماری ها داشته باشند. پیازچه ها خود گرده افشانی می شوند، اگرچه بهتر است اجازه ندهید گلدهی کنند زیرا این می تواند طعم برگ ها را تحت تأثیر قرار دهد.

نور خورشید مناسب:

اینها سبزیجات برگی هستند که می توانند کمی سایه را تحمل کنند. اما آنها بهترین عملکرد را دارند و در آفتاب کامل سالم‌تر می‌مانند، یعنی حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید در بیشتر روزها.

خاک مناسب:

پیازچه به خاک غنی و با زهکشی خوب نیاز دارد. علاوه بر این، سیستم ریشه کم عمق آنها نیاز به رطوبت ثابت و محافظت از علف های هرز دارد. پیازچه ها لومی غنی و شنی را ترجیح می دهند که دارای زهکشی تیز و pH خاک کمی اسیدی تا خنثی باشد. هنگام کاشت برای تقویت رشد، مواد آلی مانند کمپوست را به عمق حدود 12 تا 15 سانتی متر به خاک اضافه کنید.

آبیاری مناسب:

مالچ های محکم بسته بندی شده نه تنها می توانند به حفظ رطوبت کمک کنند بلکه علف های هرز را نیز پایین نگه می دارند. آبیاری کم عمق در طول فصل رشد کوتاه نیز توصیه می شود. پیازچه دارای سیستم ریشه ای کم عمق است، بنابراین آبیاری منظم و/یا بارندگی به محض شروع خشک شدن خاک ضروری است. با این حال، اجازه ندهید گیاهان در خاک مرطوب بنشینند، که می تواند منجر به پوسیدگی و سایر بیماری ها شود. خاک باید همیشه مرطوب باشد اما خیس نباشد. سیستم آبیاری قطره ای ریشه ها را به خوبی آبیاری می کند و در عین حال شاخ و برگ را از رطوبت اضافی محافظت می کند، که همچنین می تواند باعث بیماری شود.

برداشت پیازچه:

پیازچه در جوانی لطیف و ملایم است. به محض اینکه ارتفاع بوته ها به حدود 12 تا 15 سانتی متر رسیدند و به اندازه یک مداد پهن شدند، می توانید برداشت را شروع کنید و به سادگی برگ های مورد نیاز برای پخت و پز را جدا کنید. کل گیاه را با بیرون کشیدن از خاک برداشت کنید و آن را بشویید و به میزان دلخواه به صورت تازه یا پخته در ظروف استفاده کنید. برگ های تازه حدود یک هفته در یخچال نگهداری می شوند. اگر پیازچه را به صورت چند ساله پرورش می دهید، توصیه می شود در فصل اول از برداشت خودداری کنید. این به گیاه اجازه می دهد تا استقرار یابد و محصول پربارتری تولید کند. سپس برگها را در صورت نیاز جدا کنید.