بذر زیره سبز

زیره سبز یک گیاه گلدار بومی منطقه ایران است. دانه‌های آن که هر کدام در یک میوه خشک شده است در غذاهای بسیاری از فرهنگ‌ها به صورت کامل و آسیاب شده استفاده می‌شود. زیره در طب سنتی کاربرد دارد.

ویژگی های ظاهری زیره سبز:

زیره سبز یک گیاه گلدار به طول 30 تا 50 سانتی متر است و با دست برداشت می شود. گیاهی است علفی یکساله، با ساقه ای باریک، کرک و منشعب به ارتفاع 20 تا 30 سانتی متر و قطر آن 3 تا 5 سانتی متر، هر شعبه دارای دو تا سه شعبه فرعی است. همه شاخه ها به یک ارتفاع می رسند، بنابراین گیاه دارای تاج پوششی یکنواخت است. رنگ ساقه خاکستری یا سبز تیره است. برگها 5 تا 10 سانتیمتر طول، پینه ای یا دوپه ای، با برگچه های نخ مانند هستند. گلها کوچک، سفید یا صورتی هستند و به صورت چتری قرار دارند. هر چتری پنج تا هفت چتر دارد. میوه یک آکن دوکی شکل جانبی یا بیضی شکل به طول 4-5 میلی متر است که شامل دو مریکارپ با یک دانه است. دانه های زیره به شکل مستطیلی، برآمدگی طولی و رنگ زرد مایل به قهوه ای هستند.

مراقبت از گیاه زیره سبز:

زیره گیاهی مقاوم به خشکی، گرمسیری یا نیمه گرمسیری است. فصل رشد آن بین 100 تا 120 روز است. آب و هوای مدیترانه ای برای رشد آن مناسب ترین است. کشت زیره به تابستان طولانی و گرم سه تا چهار ماهه نیاز دارد. در دمای پایین، رنگ برگ از سبز به بنفش تغییر می کند. دمای بالا ممکن است دوره رشد را کاهش دهد و باعث زودرسی شود. در سوریه و ایران زیره از اواسط آبان تا اواسط آذر کاشته می شود.

زیره از دانه ها رشد می کند. بذرها برای سبز شدن به 2 تا 5 درجه سانتیگراد نیاز دارند، بهینه دمای 20 تا 30 درجه سانتیگراد پیشنهاد می شود. زیره نسبت به سرمازدگی آسیب پذیر است، به ویژه در مراحل گلدهی و مراحل اولیه تشکیل بذر.

نور خورشید مناسب:

زیره سبز به 8 ساعت آفتاب کامل نیازمند است.

خاک مناسب:

زیره سبز خاکهای سیاه متوسط ​​غنی از مواد آلی را ترجیح میدهد.

آبیاری مناسب:

زیره سبز را حداقل هفته ای یکبار آبیاری کنید.

برداشت زیره سبز:

زیره سبز بعد از گذشت 100 تا 120 روز قابل برداشت است.