بذر درخت کهور ایرانی

درخت کهور ایرانی درختچه یا درخت کوچکی از خانواده Fabaceae است بومی مکزیک و ایران است. از برگ ها می توان برای علوفه استفاده کرد. با فراهم کردن چراگاه خوب زنبور عسل، شهد حاصل از کهور عسل برتری به دست می‌دهد. از چوب برای کفپوش پارکت، مبلمان و اقلام خراطی، میله نرده ها و شمع ها، به عنوان بستری برای تولید پروتئین تک سلولی، اما بیشتر از همه برای سوخت استفاده می شود. دانه های برشته شده به قهوه اضافه می شوند.

ویژگی های ظاهری درخت کهور ایرانی:

تا ارتفاع 12 متری رشد می کند، قطر تنه آن تا 1.2 متر می رسد. برگ‌های آن خزان‌دار، ژرمه‌دار، سبز روشن و دارای 12 تا 20 برگچه است. گلها اندکی پس از رشد برگ ظاهر می شوند. گل‌ها در خوشه‌های استوانه‌ای زرد مایل به سبز به طول 5 تا 10 سانتی‌متر هستند که در دسته‌های 2 تا 5 تایی در انتهای شاخه‌ها دیده می‌شوند. غلاف ها 20 تا 30 سانتی متر طول دارند و بین 10 تا 30 دانه در هر غلاف دارند. یک گیاه بالغ می تواند صدها هزار دانه تولید کند. بذرها تا 10 سال زنده می مانند. تکثیر درخت فقط از طریق بذر است، نه به صورت رویشی. بذرها را گاو و حیوانات دیگر پخش می کنند که غلاف بذر را مصرف می کنند و دانه ها را در فضولات خود پخش می کنند.

اندازه و فاصله کاشت درخت کهور ایرانی:

درخت کهور ایرانی را باید در فاصله ردیف هایی بین اندازه 3 متر کاشت.

مراقبت از گیاه درخت کهور ایرانی:

درخت کهور ایرانی را در هر خاک مرطوب اما با زهکشی خوب در آفتاب یا سایه بکارید.

نور خورشید مناسب:

درخت کهور ایرانی در برابر اکثر شرایط مقاوم هستند، اما در آفتاب کامل یا نیمه سایه به ویژه در فصل بهار رشد می کنند.

خاک مناسب:

درخت کهور ایرانی در خاک مرطوب و غنی از مواد مغذی که به خوبی زهکشی شده و با کمپوست تکمیل می شود.

آبیاری مناسب:

آبیاری توسط و منطم برای این گیاه توصیه می شود البته که شرایط کم آبی را تحمل می کند.