بذر تربچه دو رنگ

تربچه دو رنگ یک سبزی ریشه خوراکی از خانواده Brassicaceae است که قبل از زمان رومیان در آسیا اهلی شده بود. تربچه در سرتاسر جهان رشد و مصرف می شود و بیشتر به صورت خام به عنوان سبزیجات سالاد ترد با طعمی تند مصرف می شود. تربچه دو رنگ طعم تند خود را مدیون ترکیبات شیمیایی مختلف تولید شده توسط گیاهان از جمله گلوکوزینولات، میروزیناز و ایزوتیوسیانات است.

ویژگی های ظاهری تربچه دو رنگ:

تربچه دو رنگ گونه ای کوچک است که به طور متوسط ​​3 تا 4 سانتی متر قطر دارد و شکلی یکنواخت و کروی با یک ریشه باریک و منفرد دارد. تربچه همچنین دارای سرهای کوتاه و سبز رنگ با برگ های بیضی شکل و کمی دندانه دار است که با ساقه های نازک و سبز کم رنگ به ریشه چسبیده است.

پوست تربچه صاف و سفت است و رنگ های قرمز مایل به قرمز دو رنگ با نوک سفید، شبیه تربچه صبحانه فرانسوی را به نمایش می گذارد. در زیر سطح، گوشت سفید، نیمه آبی و ترد با قوام ترد و خمیری است. تربچه فاکیر دارای طعم ملایم، ملایم، شیرین، خاکی و فلفلی با لقمه ای تند است.

تربچه ها بهتر است به صورت کوچک برداشت شوند تا طعم دلپذیری به دست آورند. اگر واریته برای مدت طولانی رشد کند، گوشت تا حدودی آرد آلود می شود و گرمای شدید و تلخی ایجاد می کند.

نحوه پرورش گیاه تربچه دو رنگ:

تربچه دو رنگ به دلیل رشد آسان و برداشت سریع، اغلب توسط باغبانان تازه کار کاشته می شود. بذر تربچه دو رنگ را می توان از ابتدای بهار تا پایان تابستان مستقیماً در مزرعه کاشت. اگر می خواهید از برداشت مداوم اطمینان حاصل کنید، هر دو هفته یکبار به صورت دسته ای بکارید.

چندین هفته پس از کاشت، ریشه ها آماده برداشت خواهند بود. تربچه را در یک مکان آفتابی بکارید، زیرا سایه به میزان قابل توجهی حجم محصول را کاهش می دهد. رطوبت خاک نیز نقش اصلی را ایفا می کند، بنابراین خاک های هوموس با ظرفیت آبی بالا را انتخاب کنید.

مناطق کاشت تربچه دو رنگ:

تربچه دو رنگ در تمام طول سال در دسترس است و فصل اوج آن از پاییز تا بهار است.

اندازه و فاصله کاشت تربچه دو رنگ:

هنگام کاشت تربچه دو رنگ سالانه برای بذر، فاصله بین بوته ها را در ردیف هایی با فاصله 50 سانتی متر به 8 تا 12 سانتی متر افزایش دهید.

مراقبت از گیاه تربچه دو رنگ:

تربچه زودرس یک رقم ویژه فرانسوی است که به دلیل طبیعت سریع رشد، اندازه یکنواخت کوچک و بافت سفت آن مورد علاقه است. تربچه فاکیر معمولاً 3 تا 4 هفته پس از جوانه زنی برداشت می شود و گونه ای مقاوم است که در تمام طول سال در آب و هوای خنک تر رشد می کند.

در مناطق فصلی تر، تربچه در پاییز، زمستان و بهار کشت می شود، زیرا هوای گرم می تواند باعث ایجاد طعم تلخ و شدید در این گونه شود. تربچه فاکیر گاهی اوقات به عنوان تربچه بهاره برچسب گذاری می شود و در درجه اول انواعی است که توسط علاقه مندان به ترب و مزارع منتخب کشت می شود.

این گیاهان همچنین به‌خاطر قسمت‌های سبز کوتاه‌شان شناخته می‌شوند و به‌عنوان گیاه همراه و گیاه پوششی در باغ‌های خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نور خورشید مناسب:

تربچه باید در منطقه ای کاشته شود که حداقل 6 ساعت نور خورشید در روز باشد و محدوده pH ایده آل برای رشد تربچه بین 5.8 تا 6.8 است.

خاک مناسب:

تربچه ها خاک های حاصلخیز، با زهکشی خوب، عمیق و شنی غنی از مواد آلی را برای بهترین رشد ترجیح می دهند. بیشتر خاک های سبک برای تولید تربچه مناسب هستند. خاک های سنگین باید با کمپوست فراوان اصلاح شوند تا امکان رشد خوب ریشه ها فراهم شود.

آبیاری مناسب:

گیاهان تربچه مطمئناً می توانند 4 تا 5 بار در هفته آبیاری سبک انجام دهند، فقط مطمئن شوید که خاک خیلی خیس نشود. یک راه عالی برای مرطوب نگه داشتن خاک مالچ پاشی با تکه های چمن، نی یا نوارهای روزنامه است.

برداشت تربچه دو رنگ:

می توانید زمانی که ریشه حدود 2.5 سانتی متر باشد شروع به چیدن تربچه کنید. فقط یکی را بیرون بکشید تا اندازه آن را بررسی کنید. برای تربچه های زمستانی،که می توانند قبل از افت کیفیت آنها بسیار بزرگ شوند، قبل از یخ زدن زمین بکشید.