کلزا یک عضو گلدار زرد روشن از خانواده Brassicaceae (خانواده خردل یا کلم) است که عمدتاً برای دانه های روغنی آن که به طور طبیعی حاوی مقادیر قابل توجهی است کشت می شود. کلزا سومین منبع بزرگ روغن نباتی و دومین منبع بزرگ کنجاله پروتئینی در جهان است. کلزا برای تولید روغن های گیاهی خوراکی، خوراک دام و بیودیزل کشت می شود. از دانه ها به عنوان خوراک پرندگان نیز استفاده می شود و بقایای دانه پس از استخراج روغن برای علوفه استفاده می شود. این گیاه را می توان به عنوان گیاه پوششی و کود سبز کشت کرد.
ویژگی های ظاهری گیاه کلزا
گیاهان کلزا از سه تا پنج فوت رشد می کنند و دارای گل های زرد با چهار گلبرگ هستند. کلزا با برگهای پایینی بدون کرک، گوشتی، پیناتیفید و گلوکوس رشد میکند که ساقهدار هستند در حالی که برگهای بالایی فاقد دمبرگ هستند. گل های کلزا زرد روشن و حدود 17 میلی متر قطر دارند. آنها شعاعی هستند و از چهار گلبرگ به شکل متقاطع معمولی، متناوب با چهار کاسبرگ تشکیل شده اند. غلافهای کلزا به رنگ سبز و دراز هستند که در طول رشد، در نهایت به قهوهای میرسند.
مراقبت از گیاه کلزا
کلزا دارای ریشه عمیق و سیستم ریشه ای فیبری و نزدیک به سطح است. کلزا محصولات آب و هوایی خنک هستند و کاشت گیاهان کلزا در بهار یا پاییز ترجیح داده می شود. آنها حتی نمک را تحمل می کنند. دانه ها را به آرامی روی باغچه بپاشید و به آرامی یک چنگک روی خاک بپاشید و خاک و دانه ها را با هم مخلوط کنید. خوب آبیاری کنید و خاک را مرطوب نگه دارید، اما خیس نشوید. می توانید قبل از کاشت بذر، کمی کود به خاک اضافه کنید.
نور خورشید مناسب:
در محلی بکارید که آفتاب کامل داشته باشد (6-8 ساعت نور مستقیم خورشید در روز).
خاک مناسب:
گیاهان کلزا بسیار بخشنده هستند و تا زمانی که زهکشی خوبی داشته باشند، در طیف وسیعی از کیفیت خاک رشد خواهند کرد. آنها در خاک های اسیدی، خنثی و قلیایی به خوبی رشد می کنند.
آبیاری مناسب:
کلزا به آب بیش از حد حساس است، اما دوست ندارد خاک خشک شود. خاک را مرطوب نگه دارید و هفته ای یک بار عمیق آبیاری کنید.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.