پارودیا کریساکانتیِن بومی جوجوی، آرژانتین است. در ارتفاع 500-2500 متری از سطح دریا رخ می دهد. روی صخره هایی که بین جنگل خودنمایی می کنند رشد می کند.
ویژگی های ظاهری کاکتوس پارودیا کریساکانتین:
پارودیا کریساکانتیِن یک کاکتوس کروی تا ستونی است که دارای ساقه ای سبز رنگ و دنده ای است که به طور متراکم با خارهای پرز مانند و طلایی پوشیده شده است. تاج دارای انبوهی از گلهای طلایی بزرگ در بهار و اغلب پشم زرد کم رنگ است. ساقه ها معمولاً در ابتدا کروی ساده، فرورفته، بعداً استوانه ای کوتاه، ارتفاع 5-12 سانتی متر، در نهایت تا 10 سانتی متر قطر، به ندرت بزرگتر، سبز روشن، بسیار پشمالو و با حلقه های ایستاده احاطه شده است.
مراقبت از گیاه کاکتوس پارودیا کریساکانتین:
پارودیا کریساکانتیِن کاکتوس های بسیار سختی هستند اما بسیار کند رشد می کنند، تکثیر از طریق بذرهایی که بسیار ریز هستند. هنگام رشد گونه های مختلف پارودیا از دانه های کوچک و آهسته آنها که جوانه زدن برخی از آنها دو سال طول می کشد، صبر لازم است. در گلدان های نسبتاً عمیق رشد کنید تا ریشه های بلند به راحتی رشد کنند. بیشتر گونه ها به راحتی از بذر تکثیر می شوند و سطح موفقیت عموماً بسیار خوب است. نهال ها به سرعت رشد می کنند و می توانند گیاهانی به اندازه گل در عرض چند سال تولید کنند.
برای کاشت بذر پارودیا کریساکانتیِن از گلدانی با زهکشی خوب و بسیار متخلخل استفاده کنید. بذرها را میتوان در گلدانهایی با خاک شنی خوب و زهکشی شده در هر زمانی در بهار که دما گرم است، کاشت. سپس روی بذرها را با یک لایه نازک و بسیار سطحی خاک بپوشانید. با اسپری آب روی آن را آبیاری کنید. به طور کلی، برای تأمین خاک تازه باید یک سال در میان آنها را گلدان مجدد کرد. حدود یک چهارم گلدان را با سنگ های شکسته، شن و غیره پر کنید تا زهکشی خوبی داشته باشید. پس از گلدان مجدد، تا یک هفته یا بیشتر آبیاری نکنید. در طول چرخه رشد ابتدایی به طور منظم آبیاری کنید
نور خورشید مناسب:
اگر آب و هوای محلی به اندازه کافی گرم است که این گیاه در بیرون رشد کند، مطمئن شوید که خاک به خوبی زهکشی می شود و در صورت پر بودن آفتاب، اما با محافظت در برابر اشعه های قوی ظهر.
خاک مناسب:
از کمپوست آماده برای کاکتوس ها با اضافه کردن کمی شن آهکی استفاده کنید. سالی یک بار در ابتدای فصل رویشی کود دهی کنید.
آبیاری مناسب:
این گیاهان را به طور منظم آبیاری کنید و هر 6 تا 8 هفته یکبار از اواسط بهار تا اواخر تابستان با کود کم نیتروژن کود دهید. این گیاه باید در زمان های دیگر (به ویژه در زمستان) نسبتاً خشک بماند، به جز مه پاش سریع و دوره ای در روزهای گرمتر در اواخر زمستان. اگر برای مدت طولانی کاملا خشک نگه داشته شود، در زمستان ریشه های خود را از دست می دهد.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.