بذر لوبیا بالدار

لوبیا بالدار که با نام‌های سیگار برگ، لوبیا گوا، لوبیا چهار گوش، لوبیا مانیل، لوبیا شاهزاده، نخود مارچوبه، لوبیا اژدها نیز شناخته می‌شود، یک گیاه حبوبات علفی استوایی است. لوبیا بالدار به طور گسترده توسط کشاورزان و مصرف کنندگان در جنوب آسیا به دلیل کاربردهای متنوع و مقاومت در برابر بیماری ها شناخته شده است.

لوبیا بالدار غنی از مواد مغذی است و تمام قسمت های گیاه خوراکی است. برگ ها را می توان مانند اسفناج خورد، گل ها را می توان در سالاد استفاده کرد، غده ها را می توان به صورت خام یا پخته مصرف کرد و دانه ها را می توان به روش هایی مشابه دانه سویا استفاده کرد. لوبیا بالدار گونه ای است که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد، اما این پتانسیل را دارد که به یک محصول غذایی چند منظوره در مناطق استوایی آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین تبدیل شود.

ویژگی های ظاهری لوبیا بالدار:

گیاه لوبیا بالدار به صورت انگور با ساقه ها و برگ های بالا رونده به ارتفاع 3-4 متر رشد می کند. این گیاه چند ساله علفی است اما می توان آن را به صورت یکساله پرورش داد. به طور کلی بلندتر و به طور قابل توجهی بزرگتر از لوبیا معمولی است. برگها می توانند 15 سانتی متر طول داشته باشند. شکل برگ های آن از بیضی تا دلتوئید، تخمی- نیزه ای، نیزه ای بلند متغیر است. رنگ سبز برگها نیز متفاوت است. ساقه معمولاً سبز است، اما گاهی اوقات به رنگ بنفش است. گل بزرگ به رنگ آبی کم رنگ است.

غلاف لوبیا بسته به ژنوتیپ ممکن است صاف یا زبر باشد. معمولاً 15 تا 22 سانتی متر طول، مستطیل شکل در مقطع (اگرچه گاهی اوقات مسطح به نظر می رسد)، و دارای چهار بال با لبه های پرزدار در طول است. در غلاف های جوان پوست مومی شکل و گوشت آن تا حدی شفاف است. رنگ غلاف ها ممکن است کرم، سبز، صورتی یا بنفش باشد.

پس از رسیدن کامل، غلاف به رنگ قهوه ای خاکستری در می آید و برای آزاد کردن دانه ها (لوبیا) باز می شود. شکل دانه اغلب گرد است. دانه های بیضی و مستطیل شکل نیز وجود دارد. بسته به شرایط رشد و نگهداری، دانه ها ممکن است سفید، کرم، خرمایی تیره یا قهوه ای به نظر برسند. خود لوبیاها هم از نظر کاربرد و هم از نظر محتوای غذایی شبیه به سویا هستند. (۲۹.۸٪ تا ۳۹٪ پروتئین)

اندازه و فاصله کاشت لوبیا بالدار:

بذر لوبیا بالدار را باید در فاصله حدود 50 سانتی متر از هم کاشت.

مراقبت از گیاه لوبیا بالدار:

اگر چه لوبیا بالدار در هوای گرم رشد می کند و رطوبت را دوست دارد، اما سازگار است. توانایی این گیاه برای رشد در باران های شدید آن را به عنوان نامزدی برای مردم مناطق استوایی آفریقا تبدیل می کند. تولید لوبیا بالدار در رطوبت بهینه است، اما این گونه مستعد تنش رطوبتی و غرقابی است. دمای ایده آل رشد 25 درجه سانتیگراد است.

دماهای پایین تر باعث سرکوب جوانه زنی می شود و دمای بسیار بالا مانع از عملکرد می شود. حتی تغییرات متوسط ​​در آب و هوای رشد می تواند بر عملکرد تأثیر بگذارد. پرورش لوبیا بالدار در دماهای پایین تر می تواند تولید غده را افزایش دهد. سرعت انبساط برگ در آب و هوای گرمتر بیشتر است. برای بالاترین محصول، خاک باید در طول چرخه زندگی گیاه مرطوب بماند. اگرچه این گیاه گرمسیری است، اما در صورت آبیاری می تواند در آب و هوای خشک رشد کند.

اگر گیاه در دوره خشک‌تر فصل رشد به بلوغ برسد، محصول بیشتر می‌شود. برای تسریع جوانه زنی، می توان دانه های خشک شده را از قبل خیس کرد. هنگامی که بذر از زمین جوانه زد، شاخه های تاک جوان آن را تحت نظر بگیرید و به سمت پرده آن هدایت کنید تا بتواند شروع به بالا رفتن کند.

نور خورشید مناسب:

آنها به آفتاب کامل و ساختاری مانند پرده برای حمایت از تاک های کوهنوردی نیاز دارند.

خاک مناسب:

لوبیا بالدار تا زمانی که زهکشی خوبی داشته باشد را می توان در خاک های مختلفی کشت کرد. قبل از کاشت در کمپوست خوب پوسیده و کود 8-8-8 کار کنید. اگر باکتری ریزوبیوم در خاک وجود داشته باشد، گیاه می تواند نیتروژن خود را تثبیت کند. پس از شروع رشد غلاف ها، کود اضافی اضافه کنید.

آبیاری مناسب:

مانند اکثر گیاهانی که در گرمای تابستان رشد می کنند، بهتر است لوبیا بالدار خود را در صبح آبیاری کنید تا رطوبت قبل از گرمای روز فرصت جذب در خاک را داشته باشد. از آنجایی که لوبیا بالدار برای زنده ماندن در مناطق گرمسیری و مرطوب تخصص دارد، به رطوبت و آبیاری منظم نیاز دارد.

برداشت لوبیا بالدار:

لوبیا بالدار باید در عرض 120-240 روز آماده برداشت شود. تمام قسمت های گیاه لوبیا بالدار از جمله برگ ها، گل ها، غلاف ها، دانه های جوان و غده قابل خوردن است. غلاف بذر نابالغ رایج ترین قسمت خورده شده گیاه است. غلاف ها زمانی آماده برداشت هستند که بین 5 تا 10 سانتی متر طول داشته باشند.