بذر طالبی

طالبی رقمی از خانواده خربزه، دارای میوه های شیرین، خوراکی و گوشتی است. طالبی در آفریقا یا در دره های گرم آسیای جنوب غربی، به ویژه ایران و هند سرچشمه گرفت، از آنجایی که در اواخر امپراتوری روم غربی به تدریج در اروپا ظاهر شد. طالبی یکی از اولین گیاهانی بود که در دنیای قدیم اهلی شد و از اولین گونه های زراعی بود که توسط غربی ها به دنیای جدید آورده شد.

ویژگی های ظاهری طالبی:

طالبی طعم شیرینی دارد و دارای ظاهری کروی تا بیضی است که از طریق بذر تکثیر می‌شود. طالبی گیاهی علفی و رونده است که به صورت یکساله رشد می‌کند. طالبی به رنگ زرد است که پوست کلفت و شیارهایی عمیق به رنگ سبز روشن دارد. طالبی رسیده شیرین، آبدار و لطیف است. طعم شیرینی دارد و نباید ترش یا تلخ باشد. میوه نارس شیرینی خود را به طور کامل توسعه نداده است و تمایل به نداشتن طعم و ترد دارد، در حالی که میوه های نارس دارای بافتی نرم و آرد آلود هستند.

اندازه و فاصله کاشت طالبی:

بوته های طالبی را در ردیف هایی با فاصله 60 تا 70 سانتی متر از هم قرار دهید.

مراقبت از گیاه طالبی:

بهتر است برای تسریع جوانه زنی بذرهای گیاه را در کشت بذری به مدت 24 تا 48 ساعت در آب ولرم خیس کنید. سپس بستر مورد کشت را برای کاشت بذر آماده و خاک آن را نرم کنید و سوراخی در عمق مناسب ایجاد و بذرهای گیاه را به صورت ردیفی بکارید و روی آنها را با خاک غنی و نرم بپوشانید و در نهایت آنها را آبیاری کنید.

نور خورشید مناسب:

طالبی به حداقل شش ساعت آفتاب روزانه نیاز دارد.

خاک مناسب:

طالبی در خاک های لومی شنی با زهکشی خوب، با pH بین 6.0 تا 6.5 بهترین رشد را دارد. خاک‌هایی با pH کمتر از 6، گیاهانی با شاخ و برگ زرد تولید می‌کنند که میوه‌ای کم یا بدون میوه می‌دهند. می توانید با افزودن کود دامی یا کمپوست پوسیده در بهار یا پاییز خاک خود را بهبود بخشید.

آبیاری مناسب:

طالبی به آبیاری عمیق نیاز دارد که در حین رشد، خاک را کاملاً خیس کند و به دنبال آن برای بهبود طعم میوه در حال رسیدن، آبیاری کاهش یابد.

برداشت طالبی:

گیاهان طالبی به 8-10 هفته هوای خوب و گرم از اواسط تیر تا پایان مرداد نیاز دارند. در طول این مدت، تاک خربزه قبل از شروع به گلدهی باید 5 تا 9 برگ رشد کند، سپس 4 گل نر یا بیشتر را قبل از ساختن اولین گل ماده خود بسازد، و سپس میوه خود را قبل از شروع هوای خنک و مرطوب بسازد.