بذر درختچه سیکاس

درختچه سیکاس گروهی باستانی از گیاهان آوندی هستند که زمانی جزء برجسته‌ای از فلور جهان بودند. قدیمی‌ترین فسیل‌های سیکاد مربوط به اوایل پرمین (280 میلیون سال پیش) یا اواخر دوره کربونیفر (300 تا 325 میلیون سال پیش) است.

در طول دوره ژوراسیک، آنها به قدری رایج بودند که گاهی اوقات به این دوره به عنوان “عصر Cycads” (همراه با دایناسورها) می گویند. در دنیای مدرن آنها به مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محدود می شوند و دیگر یک نوع گیاه غالب نیستند.

ویژگی های ظاهری درختچه سیکاس:

سیکادها تنه ای استوانه ای دارند که معمولاً منشعب نمی شود. با این حال، برخی از انواع سیکادها مانند Cycas zeylanica می توانند تنه خود را منشعب کنند. راس ساقه توسط برگ های تغییر یافته ای به نام کاتافیل محافظت می شود. برگ‌ها مستقیماً از تنه رشد می‌کنند و معمولاً وقتی بزرگ‌تر می‌شوند سروع به ریزش می کنند و تاجی از برگ‌ها در بالا باقی می‌مانند.

برگ ها به شکل گل سرخ رشد می کنند و شاخ و برگ های جدیدی از بالا و مرکز تاج ظاهر می شوند. تنه ممکن است دفن شده باشد، بنابراین به نظر می رسد که برگ ها از زمین بیرون می آیند، بنابراین به نظر می رسد که گیاه یک روزت پایه است. برگها به طور کلی به نسبت اندازه تنه بزرگ و گاهی حتی بزرگتر از تنه هستند.

برگها به شکل پرهای پرنده، پینه، با ساقه برگ مرکزی که از هر طرف ساقه، عمود بر آن، «دنده‌های» موازی بیرون می‌آیند. برگها معمولاً یا مرکب هستند (ساقه برگ دارای برگچه هایی است که به صورت “دنده” از آن بیرون می آیند)، یا دارای لبه های (حاشیه) آنقدر عمیق بریده شده (برش خورده) هستند که به نظر ترکیبی می رسند.

فصل کاشت درختچه سیکاس:

کاشت مستقیم درختچه سیکاس 1 تا 2 هفته پس از ​​آخرین یخبندان زمانی که خاک 5 درجه سانتیگراد یا گرمتر است.

اندازه و فاصله کاشت درختچه سیکاس:

فاصله کاشت توصیه شده بین گیاهان درختچه سیکاس 20 تا 30 سانتی متر است.

مراقبت از گیاه درختچه سیکاس:

برای انجام این کار، حفره ای حداقل 50 درصد بزرگتر از اندازه گلدان حفر کنید و روی کمپوست فراوان و غذای کامل باغچه، سیکادها به زهکشی مناسبی نیاز دارند، بنابراین اگر خاک رسی سنگینی دارید، به جای کاشت در بالای سطح زمین در یک تپه یا بستر مرتفع بکارید. پس از کاشت، به خوبی آبیاری و مالچ پاشی کنید.

نور خورشید مناسب:

سیکادها در واقع عاشق نور خورشید است. این گیاه باید در مکانی که نور کامل خورشید (یا نیمه سایه) باشد و در جایی که گیاه بتواند روزانه حداقل شش تا هشت ساعت در معرض نور آفتاب گرم قرار گیرد، رشد کند.

خاک مناسب:

سیکادها اکثر خاک های باغ را با افزودن کمپوست و مواد آلی تا زمانی که به خوبی زهکشی شده باشند تحمل می کنند. PH خاک بین 6 تا 7 برای اکثر گونه های سیکاد مناسب است و این را می توان به راحتی با یک کیت تست pH بررسی کرد. مالچ برای حفظ رطوبت و بهبود خاک.

آبیاری مناسب:

سیکادهای داخلی باید مرطوب نگه داشته شوند و هرگز اجازه خشک شدن نداشته باشند. در طول تابستان برای حفظ سطح رطوبت، هفته‌ای دو بار آبیاری می‌کنید، در حالی که در زمستان باید بسیار کم آبیاری کنید.