آویشن شیرازی گیاهی از خانواده Lamiaceae است که به صورت وحشی فقط در ایران، پاکستان و افغانستان می روید. این گیاه با نام بومی آویشن شیرازی در ایران یک طرح دارویی و چاشنی ارزشمند است و به طور سنتی برای اهداف آشپزی و دارویی استفاده می شود.
ویژگی های ظاهری آویشن شیرازی:
آویشن شیرازی گیاهی چندساله است که برگهای به رنگ خاکستری روشن، لوزی شکل و متقابل دارد. بسیار معطر است. برگهای آویشن شیرازی دمبرگ کوتاهی دارند. گلهای کوچک سفید رنگ معطری دارد که به صورت خوشهای در انتهای ساقه گیاه نمایان میشود.
اندازه و فاصله کاشت آویشن شیرازی:
بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 10 سانتی متر بکارید.
مراقبت از گیاه آویشن شیرازی:
بذرهای آویشن شیرازی را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس بذرها را در درون دستمال کاغذی مرطوب قرار دهید پس از گذشت چند روز زمانی که نشانههایی از جوانه زنی را بر روی بذر مشاهده کردید آن را در مخلوطی از خاک غنی و کمپوست در عمق مناسب بکارید و روی آن را با لایه نازکی از خاک بپوشانید.
پس از گذشت مدت زمانی گیاه جوانه می زند و شروع به رشد میکند. زمانی که گیاه رشد کرد و به حد معینی از رشد رسید میتوانید نشاء به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید.
نور خورشید مناسب:
باید روزانه حداقل 6 تا 8 ساعت در معرض نور خورشید باشد.
خاک مناسب:
احتیاج به خاک غنی، مرطوب و حاصلخیز و قلیایی همراه با زهکشی خوب و مناسب دارد.
آب مناسب آویشن شیرازی:
آویشن شیرازی به آبیاری منظم و متوسط احتیاج دارد اما دقت کنید تا ریشه غرقابه نشود.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.