بذر گوجی بری قرمز

گوجی بری قرمز میوه های ریز قرمز رنگی هستند که حاوی آنتی اکسیدان ها و خواص دارویی قوی هستند. آنها نه تنها برای اضافه کردن رنگ به بشقاب شما عالی هستند بلکه خوشمزه و پر طعم نیز هستند. گوجی بری که به آن ولف بری نیز گفته می شود، بومی آسیا است.

گوجی بری قرمز که به خاطر طعم شیرین، کمی ترش و رنگ قرمز پر جنب و جوش خود شناخته شده اند، هزاران سال است که در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع، گفته می شود که آنها علائم پیری را کاهش می دهند، سلامت چشم را حفظ می کنند و کبد، کلیه ها و ریه های شما را تقویت می کنند.

ویژگی های ظاهری گوجی بری قرمز:

گوجی بری قرمز نوعی توت قرمز مایل به نارنجی با طعم ترش و شیرین است که از درختچه ای بومی چین می آید. در آسیا، گوجی بری برای نسل‌ها به امید عمر طولانی‌تر خورده می‌شود. طعمی متمایز دارد که یادآور زغال اخته یا آلبالو است. این توت ها از گل های بنفش روشن و قیفی شکل سرچشمه می گیرند. سپس توت های کروی نارنجی در اواخر فصل تشکیل می شوند.

اندازه و فاصله کاشت گوجی بری قرمز:

بذر گوجی بری قرمز را با فاصله 20 سانتی متر بکارید. بذرها را با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید.

مراقبت از گیاه گوجی بری قرمز:

رشد گوجی بری به طور کلی دشوار نیست. ابتدا خاک را نرم و به آن مواد آلی و کود پوسیده دامی اضافه کنید. بذر گوجی بری قرمز را بر روی بستر مورد کشت به صورت دستی بپاشید و یا به صورت ردیفی آن را کشت کنید. پس از کاشت بذر لایه نازکی خاک نرم و کود بر روی آن بریزید و گیاه را آبیاری کنید و تا زمان جوانه زنی آن را مرطوب نگه دارید. گلابی وحشی بسیار مقاوم در برابر سرما است و در زمان خواب حداقل تا 20- درجه سانتیگراد را تحمل می کند.

آنها سایه روشن را تحمل می کنند، اما برای بهترین محصول باید در آفتاب کامل کشت شوند. آنها مقاوم هستند و پس از استقرار، باد، هوای پر نمک (مانند باغ های ساحلی) و خشکسالی را تحمل می کنند.

نور خورشید مناسب:

گوجی بری قرمز سایه روشن را تحمل می کنند اما در چنین موقعیتی به خوبی میوه نمی دهند، آلودگی اتمسفر، رطوبت بیش از حد و طیف وسیعی از انواع خاک را تا زمانی که نسبتاً حاصلخیز هستند تحمل می کنند.

آبیاری مناسب:

به آبیاری منظم و کم احتیاج دارد.

برداشت گوجی بری قرمز:

حداقل به سه سال رشد نیاز دارند.