بذر گوار

صمغ گوار یک گیاه حبوباتی که قرن‌ها عمدتاً در هند و پاکستان رشد می‌کرد، به دست می‌آید، جایی که مهم‌ترین محصولی است که از دیرباز به عنوان غذا برای انسان و حیوانات استفاده می‌شده است.

صمغ گوار یک حبوبات یک ساله و منبع صمغ گوار است. این حبوبات یک گیاه ارزشمند در چرخه تناوب زراعی است، زیرا در همزیستی با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن زندگی می کند.

ویژگی های ظاهری گوار

برگ ها و ساقه های گوار بسته به رقم بیشتر کرک دار هستند. برگهای ریز آن بیضی شکل دراز (طول 5 تا 10 سانتی متر) و حالت متناوب دارد. خوشه های گل در بغل گیاه رشد می کنند و به رنگ سفید متمایل به آبی هستند. غلاف های در حال رشد نسبتاً مسطح و باریک هستند و حاوی 5 تا 12 دانه بیضی شکل کوچک به طول 5 میلی متر هستند.

اندازه و فاصله کاشت گوار:

بذرها را به عمق 2 میلی متر و در ردیف هایی به فاصله 20 سانتی متر از هم بکارید.

مراقبت از گیاه گوار

بذر گوار را در سطحی ترین لایه از خاک و به آرامی بکارید سپس روی آن را با مقدار کمی از خاک بپوشانید و با اسپری آبیاری کنید. بذرهای گوار به راحتی در صورت رعایت شرایط اقلیمی جوانه می زند. البته به یاد داشته باشید که باید آخرین یخبندان گذشته باشد.

نور خورشید مناسب:

گوار در آفتاب کامل رشد می کنند و باید در جایی قرار گیرند که حداقل شش ساعت نور در روز دریافت کند.

خاک مناسب:

ریشه های گوار می توانند به رطوبت خاک در اعماق کم خاک دسترسی پیدا کنند.

آبیاری مناسب:

گوار در مناطق نیمه خشک به خوبی رشد می کند، اما بارندگی مکرر ضروری است.

برداشت گوار

گوار یک محصول طبیعی است که از باران تغذیه می شود. بسته به بارندگی موسمی، اندازه کل محصول گوار از سالی به سال دیگر متفاوت است. پس از برداشت، زمانی که غلاف ها در اثر نور خورشید خشک می شوند، آنها را می زنند و در طی این فرآیند، دانه ها از غلاف ها خارج می شوند.