بذر گندم سیاه

گندم سیاه گیاهی است که برای دانه‌های آن و به عنوان گیاه پوششی کشت می‌شود. گندم سیاه با وجود نامش ارتباط نزدیکی با گندم ندارد. این غلات نیست و حتی عضوی از خانواده علف نیز نیست. گندم سیاه با خاکشیر، گره و ریواس ارتباط دارد و به عنوان یک شبه غلات شناخته می شود زیرا استفاده از دانه های آن در آشپزی مانند غلات است و دلیل آن ترکیب کربوهیدرات های پیچیده است.

ویژگی های ظاهری گندم سیاه:

نام «گندم سیاه» یا «گندم راش» از دانه‌های مثلثی شکل آن می‌آید که شبیه دانه‌های بسیار بزرگ‌تر دانه‌های راش درخت راش است گیاه گندم سیاه دارای سیستم ریشه ای منشعب با ریشه اصلی است که به عمق خاک مرطوب می رسد. قد آن بین 75 تا 125 سانتی متر رشد می کند. گندم سیاه دارای دانه های مثلثی است و گلی تولید می کند که معمولاً سفید است، اگرچه می تواند صورتی یا زرد نیز باشد.

اندازه و فاصله کاشت گندم سیاه:

بوته های گندم سیاه را در ردیف هایی با فاصله 60 تا 70 سانتی متر از هم قرار دهید.

مراقبت از گیاه گندم سیاه:

گندم سیاه یک محصول فصل کوتاه است که در خاک های کم حاصلخیزی یا اسیدی به خوبی رشد می کند. کود بیش از حد – به ویژه نیتروژن – باعث کاهش محصول می شود و خاک باید به خوبی زهکشی شود. در آب و هوای گرم، گندم سیاه را فقط با کاشت در اواخر فصل می توان کشت کرد، به طوری که در هوای سردتر شکوفا شود. وجود گرده افشان ها عملکرد را تا حد زیادی افزایش می دهد.گندم سیاه یکی از ساده ترین گیاهان برای رشد است و کمترین مشکل را در مورد مکان و زمان دارد.

نور خورشید مناسب:

حداقل شش ساعت آفتاب روزانه نیاز دارد.

خاک مناسب:

خاک اسیدی برای گندم سیاه ایده آل است.

آبیاری مناسب:

به آبیاری متوسطی نیاز دارد.

برداشت گندم سیاه:

گندم سیاه بعد از 90 روز آماده برداشت است.