بذر گل پنیرک مارشمالو

گل پنیرک مارشمالو، گل خطمی مرداب یا گل ختمی، گونه‌ای از گیاهان گلدار بومی اروپا، آسیای غربی و شمال آفریقا است که در گیاه‌شناسی و به‌عنوان گیاه زینتی استفاده می‌شود. شیرینی‌ای که از زمان مصر باستان از ریشه تهیه می‌شد، به خوراک ختمی امروزی تبدیل شد، اما اکثر خوراکی‌های مدرن مارشمالو دیگر حاوی ریشه گل ختمی نیستند.

گیاهی چند ساله است که بومی اروپا، آسیای غربی و شمال آفریقا است. هزاران سال است که به عنوان یک درمان عامیانه برای درمان بیماری های گوارشی، تنفسی و پوستی استفاده می شود. قدرت درمانی آن تا حدی به دلیل موسیلاژ موجود در آن است.

ویژگی های ظاهری بذر گل پنیرک مارشمالو:

این گیاه چند ساله دارای ساقه هایی است که در پاییز می میرند، آنها معمولاً 90 تا 120 سانتی متر رشد می کنند، اما می توانند به 2.0 متر برسند و تنها چند شاخه جانبی بیرون بیاورند.برگها کوتاه دمبرگ، گرد، بیضوی شکل، 50 تا 75 میلی متر طول و حدود 30 میلی متر پهن، کامل یا سه تا پنج لوب، دندانه دار نامنظم در حاشیه هستند و ضخیم. آنها از هر دو طرف نرم و مخملی هستند، به دلیل پوشش متراکم از موهای ستاره ای. گل‌های صورتی مایل به یاسی شبیه گل خطمی معمولی هستند، اما کوچک‌تر و رنگ‌پریده هستند و یا زیر بغل هستند یا به صورت خوشه‌ای، اغلب گل‌های دومی.

برچه ها به صورت لوله ای، بساک ها، کلیه شکل و یک سلولی متحد می شوند. گل‌ها در ماه‌های مرداد و شهریور شکوفا می‌شوند و مانند دیگر گونه‌های این راسته، میوه‌های صاف و گردی که معمولاً «پنیر» نامیده می‌شوند، دنبال می‌شوند.

گل خطمی معمولی در اصطلاح عامیانه اغلب «ملو مردابی» نامیده می‌شود، اما خطمی باتلاقی واقعی از همه گل‌میوه‌های دیگر که در بریتانیای کبیر رشد می‌کنند با تقسیم‌های متعدد کاسه گل خارجی (شش تا نه شکاف)، به‌وسیله‌ی قلاب‌دار متمایز می‌شود. ساقه ها و شاخ و برگ ها را ضخیم می پوشاند و با خوشه های متعدد گل های سرخ رنگ، رنگ پریده تر از گل خطمی معمولی است. ریشه ها چند ساله، ضخیم، دراز و باریک، بسیار سخت و منعطف، از بیرون زرد مایل به سفید، در داخل سفید و فیبری هستند.

اندازه و فاصله کاشت بذر گل پنیرک مارشمالو :

بذر گل پنیرک مارشمالو را به فاصله 17 تا 30 سانتی متری از یکدیگر می کارند.

مراقبت از گیاه بذر گل پنیرک مارشمالو:

گیاهان پنیرک ارغوانی در آفتاب کامل و خاک مرطوب، رشد می کنند. در حالی که گیاهان کمی سایه را تحمل می کنند، می توانند ساق پا شوند و در آفتاب کامل بهترین هستند.” همانطور که از نام رایج آنها “مارشملو” نشان می دهد، آنها به خوبی در مکان های مرطوب و خاک هایی با رطوبت منظم رشد می کنند.

نور خورشید مناسب:

به آفتاب کامل نیاز دارد.

خاک مناسب:

خاک مرطوب و شنی با زیستگاه های طبیعی که معمولاً دارای آب در نزدیکی (مانند مرداب ها) یا شرایط بسیار مرطوب است را ترجیح می دهد.

آبیاری مناسب:

پنیرک ارغوانی تا حدودی خشکی را تحمل می کند اما در صورت نبود باران نیاز به آبیاری منظم دارد. از بین بردن یا از بین بردن گل های مصرف شده رشد گل جدید را تشویق می کند.