بذر گل همیشه بهار خوراکی

گل همیشه بهار خوراکی یک گیاه گلدار از خانواده گل مروارید Asteraceae است. گل همیشه بهار خوراکی گیاهی یک ساله است که بسته به نوع آن می تواند تا 50 سانتی متر بلند شود و گل های پر جنب و جوشی در سایه های نارنجی، زرد یا صورتی مایل به هلویی تولید می کند که از اوایل تابستان تا پاییز شکوفا می شوند.

این گیاه همچنین دارای سابقه طولانی در پنیر سازی، به عنوان یک گیاه رنگزا و برای مصارف دارویی بی شمار در یونان باستان، روم و مناطق خاورمیانه است. گل همیشه بهار خوراکی یک داروی مهم در یونان، روم و عربستان باستان بوده است. بیشتر به عنوان یک درمان پوستی استفاده می شد و برای درمان زخم های جزئی، پینه، نیش و نیش حشرات، اگزما، خارش، سوختگی و هموروئید استفاده می شد.

ویژگی های ظاهری گل همیشه بهار خوراکی:

گل همیشه بهار خوراکی یک گیاه علفی معطر با عمر کوتاه است که تا 50 سانتی متر رشد می کند و دارای ساقه های شل یا راست شاخه های پراکنده است. برگ‌ها نیزه‌ای مستطیلی، به طول 5 تا 17 سانتی‌متر از دو طرف کرک‌دار و با حاشیه‌های کامل یا گهگاهی موج‌دار یا ضعیف دندانه‌دار هستند. گل آذین ها به رنگ زرد هستند که شامل یک کاپیتولوم یا سر گل ضخیم به قطر 4-7 سانتی متر است که توسط دو ردیف شاخه های کرک دار احاطه شده است.

در گیاهان وحشی آنها یک حلقه منفرد از گلچه های پرتویی دارند که گلچه های دیسکی مرکزی را احاطه کرده اند. گلچه های دیسکی لوله ای و هرمافرودیتی هستند و عموماً رنگ زرد نارنجی شدیدتری نسبت به گلچه های پرتوی ماده، سه تایی و محیطی دارند. گلها ممکن است در تمام طول سال که شرایط مناسب باشد ظاهر شوند. میوه آن خاردار است.

اندازه و فاصله کاشت گل همیشه بهار خوراکی:

بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه گل همیشه بهار خوراکی:

گل همیشه بهار خوراکی یک انتخاب عالی برای تخت ها و حاشیه ها، لبه ها، به عنوان پوشش زمین یا در کاشت های انبوه است. تعداد کمی از حشرات یا بیماری ها گل همیشه بهار را آزار می دهند. بهترین عملکرد را در آفتاب کامل در خاک سبک، فقیر تا نسبتاً حاصلخیز و با زهکشی خوب دارد. به طور مرتب آبیاری کنید تا زمانی که گیاهان مستقر شوند.

نور خورشید مناسب:

آفتاب کامل تا نیمه سایه بهترین گیاهان را تولید می کند. سایه روشن بعد از ظهر را تحمل می کند، اما احتمالاً طعم و قدرت گیاه را از دست خواهید داد.

خاک مناسب:

گل همیشه بهار خاک حاصلخیز، ترجیحاً سست و لومی با زهکشی کافی را ترجیح می دهد، اما می تواند شرایط خشکی را نیز تحمل کند.

آبیاری مناسب:

در طول مرحله استقرار، خاک را همیشه مرطوب (اما نه خیس) نگه دارید. پس از آن هفته ای یک بار به گیاهان آبیاری کنید و در نظر داشته باشید که گل همیشه بهار گلدانی به حدود 2.5 سانتی متر آب هفتگی نیاز دارد. گل همیشه بهار گلدانی زمانی بهتر می شود که 13 سانتی متر بالای خاک به طور یکنواخت مرطوب باشد.

برداشت گل همیشه بهار خوراکی:

وقتی دانه ها رسیدند، سر دانه ها قهوه ای و خشک می شوند. به گل ها نگاه کنید تا بدانید چه زمانی باید برداشت کنید. گل همیشه بهار می تواند از ماه اردیبهشت تا شهریور گل دهد، بنابراین بذرها در طی چند ماه تشکیل می شوند. شهریور معمولا زمان مناسبی برای جمع آوری بذر برای ذخیره سازی یا کاشت مستقیم است.