بذر گردو آمریکایی

گردو پکان گونه‌ای از گیاه گردو بومی جنوب ایالات متحده و شمال مکزیک در منطقه رودخانه می‌سی‌سی‌پی است.

ویژگی های ظاهری گردو پکان:

درخت گردو پکان یک درخت برگریز بزرگ است که ارتفاع آن به 20 تا 40 متر  و بندرت به 44 متر می رسد. معمولاً دارای وسعت 12 تا 23 متر با قطر تنه تا 2 متر است. یک نهال 10 ساله که در شرایط بهینه رشد کرده باشد حدود 5 متر قد خواهد داشت. برگها متناوب به طول 30 تا 45 سانتیمتر و پینه دار با 9 تا 17 برگچه، هر برگچه به طول 5 تا 12 سانتی متر  و 2 تا 6 سانتی متر  هستند.

اندازه و فاصله کاشت گردو پکان:

فاصله کاشت بین 6 تا 7 متر است.

مراقبت از گیاه گردو پکان:

آبیاری منظم برای درختان جوان و تازه کاشته شده ضروری است. در دو یا سه سال اول پس از کاشت به صورت هفتگی در صورت عدم بارندگی آبیاری کنید. آب را به آرامی و عمیق بمالید و اجازه دهید خاک تا حد امکان جذب شود. هنگامی که آب شروع به سرازیر شدن کرد، توقف کنید.

نور خورشید مناسب:

درختان گردو پکان برای جلوگیری از خودسایه شدن و حفظ بهره وری نیاز به مدیریت دقیق تاج پوشش دارند. برگ‌های درختان گردو پکان معمولاً 65 تا 70 درصد از نور خورشید را با 95 درصد رهگیری نور در باغ‌های پر ازدحام و هرس نشده می‌گیرند. نور کمتر به طور طبیعی بر فتوسنتز تأثیر می گذارد.

خاک مناسب:

گردو پکان تقریباً در هر خاکی رشد می کند، به جز خاک با زهکشی ضعیف، خاک رس های سخت یا سفت، یا ماسه های نازک با سطح آب بالا، بسیار مهم است که خاک باید ظرفیت نگهداری آب خوبی داشته باشد. برای نفوذ مناسب ریشه باید چندین متر عمق داشته باشد.

آبیاری مناسب:

یک درخت گردو پکان از فروردین تا آبان به حدود 100 تا 200 گالن آب در روز نیاز دارد که به معنای حدود 4 سانتی متر آب در هر هفته است. بیشتر آب در اثر تعرق از طریق روزنه ها یا منافذ برگ از بین می رود.

برداشت گردو پکان:

بسته به تنوع و آب و هوا، برداشت درختان گردو از اواخر شهریور تا آذر انجام می شود. قبل از اینکه گردوها شروع به ریزش کنند، هیچ شباهتی به محصول نهایی ندارند – آجیل های قهوه ای روشن و راه راه تیره. گردوها در داخل پوسته سبز رنگی تشکیل می شود که با خشک شدن و بلوغ آجیل به تدریج قهوه ای می شود.