بذر کنگر وحشی

کنگر وحشی گیاهی است که در مناطق نیمه بیابانی ایران، اردن، فلسطین، سوریه، عراق، سوریه، آذربایجان، ارمنستان، آناتولی و سایر کشورها می روید.

مشخصات کنگر وحشی

برای درمان بیماری های کبد، دیابت، درد قفسه سینه، سکته قلبی، درد معده، ویتیلیگو، اسهال و برونشیت استفاده می شود. همچنین گزارش شده است که دارای اثرات کاهنده قند خون، ملین، آرام بخش، ضد التهاب، ضد انگل، ضد عفونی کننده و استفراغ کننده است. لثه ها را تقویت کرده و آب بیماران مبتلا به طحال را از بین می برد.

ویژگی های ظاهری کنگر وحشی

ساقه‌های این گیاه زمانی که دانه‌ها می‌رسند خشک می‌شوند و از ریشه زیرزمینی جدا می‌شوند، و سپس مانند یک گلدان از بین می‌روند و به این ترتیب بذرها را به طور موثر در مناطق وسیعی با پوشش گیاهی کمی پخش می‌کنند. این گیاه بومی شرق مدیترانه و خاورمیانه است. به ارتفاع 20 تا 100 سانتی متر است که از قاعده منشعب می شود و اولین رشد گیاه شامل گل سرخی از برگ است. تمام قطعات حاوی لاتکس شیری رنگ هستند. قسمت‌های بالای سطح از ریشه شکسته می‌شوند و ممکن است توسط باد به‌عنوان یک گلدان از بین بروند و به پراکندگی دانه کمک کنند.

اندازه و فاصله کاشت:

کنگر وحشی در ردیف هایی با فاصله 60 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه کنگر وحشی

این گیاه یک پایه چوبی و عمودی به قطر تا 4 سانتی متر ایجاد می کند که در سطح آن معمولاً توسط بقایای برگ های قدیمی پوشیده شده است. برگها در قاعده خود بدون حرکت یا بدون جریان با بالهای خاردار و متناوب در امتداد ساقه ها قرار دارند. پایین‌ترین برگ‌ها معمولاً 7 تا 30 سانتی‌متر طول و 4 تا 16 سانتی‌متر عرض دارند، به صورت پینه‌ای بریده می‌شوند و بخش‌های برگ‌های بزرگ‌تر ممکن است به صورت پینه‌ای از هم جدا شوند، و دارای حاشیه دندانه‌دار هستند که همگی با خارهایی پوشیده شده‌اند.

رگ میانی و وریدهای کناری برجسته، سفید مایل به زرد، گاهی به رنگ ارغوانی است. سطح برگ ممکن است پوشیده از کرک های تار عنکبوت مانند باشد که به سرعت پژمرده می شوند علاوه بر گل‌های بنفش آن، به‌خاطر رایحه که بعد از گل‌ها شکل می‌گیرند و تا زمستان به خوبی باقی می‌مانند، ارزشمند است.

باید آن را در سمت جنوب یا غرب باغ کاشت تا عطر با بادهای گرم و مرطوب وارد باغ شود. آنها را می توان تقریباً به همان روش استاندارد هرس کرد: گیاهان روی ریشه خود رشد می کنند، بنابراین حذف مکنده های زیره ضروری نیست. مقاوم در برابر خشکسالی است.

نور خورشید:

از گیاهان آفتاب دوست می‌باشد و برای رشد به نور کامل خورشید نیاز دارد. در برابر سایه به مراقبت کمی نیاز دارد.

خاک مناسب:

خاک مناسب برای کاشت و رشد این گیاه، خاک نیمه سبک، حاصلخیز و با زهکشی مناسب می‌باشد. این گیاه نسبت به خاک زیاد حساس نمی‌باشد. نسبتاً عاری از بیماری و کاملاً مقاوم است.

آب مناسب:

گرچه آبیاری کنگر وحشی به طور منظم به شرایط خشک مقاوم است، زیرا گلدهی اغلب در دوره های خشکسالی کاهش می یابد. بین دو آبیاری اجازه دهید 2.5 تا 5 سانتیمتر خاک بالایی خشک شود. اگر کنگر وحشی شما آویزان هستند و خاک آن خشک است، این اغلب نشانه آن است که آنها به آب بیشتری نیاز دارند.