بذر کنگر فرنگی

کنگر فرنگی (Cardoon) گیاهی دوساله از خانواده کاسنیان (Asteraceae) است که به دلیل ساقه‌های ضخیم، گوشتی و خوراکی خود شناخته می‌شود. برخلاف کنگر معمولی که بیشتر به خاطر گل‌هایش استفاده می‌شود، کنگر فرنگی برای ساقه‌های سفید شده و نرم خود پرورش داده می‌شود. این ساقه‌ها پس از برداشت، می‌توانند به صورت خام یا پخته مصرف شوند و طعمی شبیه به آرتیشو و کنگر معمولی دارند، اما کمی تلخ‌تر هستند. کنگر فرنگی در آشپزی مدیترانه‌ای و در برخی مناطق اروپا به طور سنتی استفاده می‌شود.

کشت کنگر فرنگی در مقایسه با برخی از سبزیجات دیگر ممکن است زمان بیشتری نیاز داشته باشد. این گیاه در سال اول رشد خود به طور عمده به توسعه ریشه و برگ‌ها می‌پردازد و در سال دوم است که ساقه‌های ضخیم و خوراکی آن رشد می‌کنند. به همین دلیل، صبر و حوصله برای به دست آوردن محصول از این گیاه مورد نیاز است. اما نتیجه‌ی این صبر، محصول خوشمزه و با ارزش غذایی بالا خواهد بود. کنگر فرنگی همچنان در مناطق مختلفی از جهان کشت می‌شود و طرفداران خود را دارد.

ویژگی های ظاهری کنگر فرنگی

کنگر فرنگی دارای برگ‌های بزرگ، دندانه‌دار و خاردار است که به رنگ سبز تیره هستند. برگ‌ها به صورت رُزت (Rosette) یا به صورت دایره‌ای در اطراف ساقه مرکزی قرار می‌گیرند. در سال اول رشد، گیاه عمدتاً برگ‌ها را تولید می‌کند و ساقه مرکزی آن به صورت کوچکی ظاهر می‌شود. خاری‌های بر روی برگ‌ها بسیار تیز هستند و باید در هنگام کار با گیاه مراقبت ویژه‌ای به عمل آید. این خاری‌ها از گیاه در برابر حیوانات علفخوار محافظت می‌کند.

در سال دوم رشد، ساقه‌های کنگر فرنگی از بین برگ‌ها به سمت بالا رشد می‌کنند. این ساقه‌ها ضخیم، گوشتی و به رنگ سفید یا کرم هستند که این رنگ سفید به دلیل سفید کردن ساقه‌ها به وسیله پوشاندن آن‌ها با خاک یا مواد دیگر است. ساقه‌های سفید شده نرم‌تر و طعم ملایم‌تری دارند. ارتفاع ساقه‌ها می‌تواند به یک متر یا بیشتر نیز برسد. این ساقه‌های بلند و سفید رنگ، مشخصه‌ی اصلی کنگر فرنگی هستند.

کاشت بذر گیاه کنگر فرنگی

برای کاشت بذر کنگر فرنگی، ابتدا بذرها را در خاکی حاصلخیز و با زهکشی مناسب بکارید. بهتر است بذرها در سینی نشا یا گلدان کاشته شوند تا پس از جوانه‌زنی، به راحتی به زمین اصلی منتقل شوند. بذرها را به عمق حدود 1 سانتی‌متر بکارید و فاصله بین آن‌ها را حدود 15 تا 20 سانتی‌متر در نظر بگیرید. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذرها حدود 15 تا 20 درجه سانتی‌گراد است. جوانه‌زنی ممکن است چند هفته طول بکشد.

در اواخر بهار یا اوایل تابستان، نشاهای کنگر فرنگی را به زمین اصلی منتقل کنید. فاصله‌ی بین بوته‌ها را حدود 50 تا 70 سانتی‌متر در نظر بگیرید. قبل از کاشت، خاک را به خوبی آماده و با کود پوسیده حیوانی غنی کنید. برای سفید کردن ساقه‌ها، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید، از جمله پوشاندن ساقه‌ها با خاک یا مواد دیگر به صورت مراحل. این کار در سال دوم رشد و زمانی که ساقه‌ها به اندازه مناسب رسیده‌اند انجام می‌شود.

مراقبت و نگهداری از کنگر فرنگی

مراقبت از کنگر فرنگی شامل آبیاری منظم، وجین علف‌های هرز و کوددهی است. کنگر فرنگی به آبیاری منظم نیاز دارد، به خصوص در فصل‌های خشک. وجین علف‌های هرز برای جلوگیری از رقابت برای مواد غذایی و آب ضروری است. کوددهی با کودهای متعادل و پوسیده حیوانی به رشد بهتر گیاه کمک می‌کند. همچنین باید از هر گونه آفت یا بیماری گیاه پیشگیری و آن‌ها را به‌موقع کنترل کرد. در سال دوم، پوشاندن ساقه‌ها با خاک یا مواد دیگر برای سفید کردن آن‌ها باید به طور مناسب انجام شود. برداشت ساقه‌ها در اوایل تابستان انجام می‌شود.