بذر کاکتوس آگاو ویکتوریا

آگاو ویکتوریا یک ساکولنت همیشه سبز و چند ساله است که یک روزت کاملاً کروی و منفرد از ضخامت را تشکیل می دهد. این گونه از شمال شرقی مکزیک می آید. این آگاو متمایز برای مرزها یا ظروف آفتابی فوق العاده است. مرغ مگس خوار و پرندگان را جذب می کند اما در برابر گوزن مقاوم است. تقریباً عاری از بیماری است.

این آگاو کمیاب و چشمگیر که به نام ملکه ویکتوریا در انگلستان نامگذاری شده است، یک گل سرخ کوچک و متقارن از شاخ و برگ سبز تیره با علائم سفید در کنار برگ های بدون دندان خود تشکیل می دهد.

ویژگی های ظاهری آگاو ویکتوریا:

آگاو ویکتوریا یک ساکولنت همیشه سبز زیباست که گل های رز متقارن را با جزئیات سفید تشکیل می دهد. برخلاف اکثر آگاو، این رقم فقط یک سنبله انتهایی دارد. طول هر برگ به 30 سانتی متر می رسد. برگ های صاف و بدون خار، سبز تیره است. هر برگ با حاشیه‌های سفید تقریباً نقاشی شده با دست و یک ستون انتهایی کوچک تزئین شده است. به ندرت، گیاهان بالغ (بیش از 10 سال) فقط یک بار گل می دهند. بالای آنها یک سنبله گل‌دار باشکوه که می‌تواند به 5 متر برسد، و خوشه‌های متراکم را تشکیل می‌دهند.

مراقبت از گیاه آگاو ویکتوریا:

آن را نزدیک درختچه های بزرگتر نکارید. از یخبندان شدید محافظت کنید و در آفتاب کامل در کمپوست زهکشی آزاد بکارید. به شدت به خشکی مقاوم است اما آبیاری ماهانه و خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. آگاو ملکه ویکتوریا وقتی کم آبیاری می شود شکل سفت تری پیدا می کند. از آبیاری در فصول زمستان خودداری کنید.

نور خورشید مناسب:

آگاو ویکتوریا در آفتاب کامل رشد می کند. سایه روشن را تحمل می کند.

خاک مناسب:

به طور عمده در خاک آهکی رشد می کند که مشخصه آن یک محیط بیابانی یا نیمه بیابانی است و به وفور در دامنه های شیب دار و نزدیک صخره های عمودی دیواره های دره یافت می شود که مستعمرات بزرگی را تشکیل می دهد. به راحتی در خاکهای کمی اسیدی، شنی یا شنی، خشک تا متوسط، با زهکشی خوب رشد می کند.

 آبیاری مناسب:

فقط به آبیاری گاه و بیگاه نیاز دارد. خاک خشک را تحمل می کند و مقاوم به خشکی است.