چوکبری سیاه گونهای از درختچهها از خانواده گل رز بومی شرق آمریکای شمالی است که از کانادا تا مرکز ایالات متحده، از نیوفاندلند غرب تا انتاریو و مینهسوتا، از جنوب تا آرکانزاس، آلاباما و جورجیا متغیر است. چوکبری سیاه حاوی آنتی اکسیدان ها و سایر مواد شیمیایی است. این مواد شیمیایی ممکن است به محافظت از قلب و عروق خونی، کاهش تورم و سطح قند خون و کشتن سلول های سرطانی کمک کنند.
ویژگی های ظاهری چوکبری سیاه:
چوکبری سیاه درختچه ای منشعب با برگ های سبز تیره براق است که در پاییز رنگ قرمز به خود می گیرد. اغلب تا ارتفاع شش فوت یا بیشتر، و با استفاده از ساقه هایی که از ریشه بلند می شوند، توده هایی تشکیل می دهند. گل های آن سفید یا صورتی است که در اواخر بهار ظاهر می شود و در شهریور میوه های سیاه رنگ می دهد.
نحوه پرورش گیاه چوکبری سیاه:
شبیه سازی و ریشه زایی گیاهان نسبتاً آسان است و تابستان بهترین زمان برای قلمه زدن است. برخی از پرندگان توت ها را می خورند.
اندازه و فاصله کاشت چوکبری سیاه:
بذر چوکبری سیاه را با فاصله 30 سانتی متر بکارید. بذرها را با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید.
مراقبت از گیاه چوکبری سیاه:
زمان ایده آل برای کاشت چوکبری سیاه پس از پایان تهدید یخبندان در اوایل بهار، معمولا اسفند یا فروردین است. مزایای رشد آنها این است که نیازی به محافظت از میوه ها در برابر بیماری های ناشی از خاک ندارید.
نور خورشید مناسب:
در آفتاب و نیمه سایه به خوبی رشد می کند.
خاک مناسب:
خاک اسیدی بین 4.2 تا 5.2 pH و فقط مقادیر متوسطی از رطوبت را ترجیح می دهد.خاک های شنی یا لومی را ترجیح می دهند که دارای سیستم های ریشه ای کم عمق هستند که از مالچ و کود سود می برند.
آبیاری مناسب:
بعد از کاشت آبیاری کنید و خاک را مرطوب نگه دارید تا بذرها در حدود هفت روز جوانه بزنند.
برداشت چوکبری سیاه:
زمان برداشت چوکبری سیاه بسته به منطقه شما در اواخر تابستان تا پاییز اتفاق می افتد.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.