نعنا سیاه یک گیاه همیشه بهار بلند قامت از جنس Tagetes، با گل های کوچک، بومی نیمه جنوبی آمریکای جنوبی است. از زمان استعمار اسپانیا، در سراسر جهان معرفی شده است، و در اروپا، آسیا، استرالیا، آمریکای شمالی و آفریقا طبیعی شده است. نعنا سیاه نامهای محلی متعددی دارد که بسته به منطقه متفاوت است.
در پرو، اکوادور و بخش هایی از شیلی و بولیوی به عنوان یک گیاه آشپزی استفاده می شود. معمولاً در فروشگاه های مواد غذایی لاتین در قالب خمیر بطری شده به عنوان خمیر نعناع سیاه فروخته می شود. از برگ های خشک شده به عنوان چاشنی استفاده می شود و از خمیر آن برای تهیه غذای محبوب سیب زمینی پرو به نام اوکوپا استفاده می شود. یک چای گیاهی را می توان از برگ ها دم کرد. از عصاره گیاه «نعنا سیاه» در صنعت عطرسازی، تنباکو و نوشابه استفاده میشود.
ویژگی های ظاهری نعنا سیاه:
این گونه از نعنا سیاه ممکن است از 0.6 تا 2 متر رشد کند. آنها معمولاً 3 تا 5 گلچه پرتوی زرد، نارنجی و 10 تا 15 گلچه دیسکی زرد، نارنجی در هر ساقه دارند. میوه ها به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه به طول 10 تا 12 میلی متر با پاپوس هستند. گل ها می توانند تک گلبرگ یا دو گلبرگ باشند و به صورت خوشه ای یا تکی روی ساقه های بلند گل چیده می شوند.
اندازه و فاصله کاشت نعنا سیاه:
بذر نعنا سیاه را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید.
مراقبت از گیاه نعنا سیاه:
نعنا سیاه یک علف هرز مهاجم است که ترجیح می دهد در مناطق آشفته مانند زمین های قدیمی در مزارع، باغ های متروکه، کنار جاده ها و مکان های زباله رشد کند. در خاک خشک یا مرطوب رشد می کند.
نور خورشید مناسب:
آفتاب کامل را ترجیح می دهند.
خاک مناسب:
خاکهایی با درصد بالایی از رس را ترجیح میدهد.
آبیاری مناسب:
مکان های مرطوب یا خیس می توانند منجر به پوسیدگی ریشه نعنا سیاه شوند.
برداشت نعنا سیاه:
نعنا سیاه 60 الی 70 روز پس از کاشت آماده برداشت است.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.