بذر نخود

نخود یک حبوبات یک ساله و سرشار از پروتئین است. این یکی از اولین حبوبات کشت شده است و بقایای 9500 ساله در خاورمیانه یافت شده است.

نخود یک عنصر کلیدی در غذاهای مدیترانه ای و خاورمیانه است که در هوموس و وقتی آرد می شود از فلافل استفاده می شود. همچنین در غذاهای هندی مهم است و در سالادها، سوپ ها و خورش ها و کاری، در چانا ماسالا و سایر محصولات غذایی مانند چانا استفاده می شود. در سال 2019، هند مسئول 70 درصد تولید جهانی نخود بود.

ویژگی های ظاهری نخود:

این گیاه به ارتفاع 20 تا 50 سانتی متر (8 تا 20 اینچ) رشد می کند و دارای برگ های کوچک و پردار در دو طرف ساقه است. نخود نوعی حبوبات است که یک غلاف آن حاوی دو یا سه نخود است. دارای گل های سفید با رگه های آبی، بنفش یا صورتی است.

اندازه و فاصله نخود:

بذر نخود را باید در فاصله حدود 70 سانتی متر از هم کاشت.

مراقبت از گیاه نخود:

خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید؛ فقط زمانی آبیاری کنید که لایه بالایی خاک خشک شده باشد. از بالای سر گیاهان آبیاری نکنید که مبادا به بیماری قارچی مبتلا شوند. اطراف لوبیاها را با یک لایه نازک مالچ مالچ کنید تا گرم و مرطوب بماند. از دست زدن به نخود زمانی که خیس است یا با شبنم سنگین پوشیده شده است خودداری کنید.

این ممکن است هاگ قارچ را گسترش دهد. کاشت را بدون علف های هرز نگه دارید اما اطراف نخود را با احتیاط کشت کنید تا سیستم ریشه کم عمق گیاه را مختل نکنید. نخود و سایر حبوبات را بچرخانید تا نیتروژن به خاک اضافه شود.

نور خورشید مناسب:

در سایه تحمل جزئی، آبیاری منظم در زمان بلوغ ضروری است.

خاک مناسب:

نخود را می توان با موفقیت در انواع مختلف خاک از جمله خاک های شنی با بافت درشت تا خاک های سیاه عمیق با بافت ریز کشت کرد. با این حال، بهترین خاک‌ها، خاک‌های لومی عمیق یا لوم‌های رسی سیلتی با pH در محدوده 6.0 تا 8.0 هستند.

آبیاری مناسب:

محصول نخود به طور معمول به 25 سانتی متر آب نیاز دارد. مهم است که هر بار آب کافی (7 تا 8 سانتی متر) بدهید. اگر آب بیش از حد داده شود، خطر شکست محصول به دلیل پوسیدگی وجود دارد. آبیاری باید با توجه به شرایط و شرایط خاک انجام شود.

برداشت نخود:

حدود 100 روز پس از کاشت نخود برای چیدن آماده می شود. اگر قصد دارید آنها را تازه بخورید، در حالی که غلاف ها هنوز کوچک و سبز هستند، آنها را برداشت کنید، سپس آنها را مانند لوبیاهای فلفلی بخورید. اگر ترجیح می دهید آنها را خشک کنید، صبر کنید تا برگ ها پژمرده و قهوه ای شوند، سپس کل گیاه را بکشید.