بذر موز قرمز

موز قرمز گروهی از انواع موز با پوست قرمز مایل به بنفش است. برخی از موزهای معمولی کاوندیش کوچکتر و پرتر هستند و برخی دیگر بسیار بزرگتر. وقتی موز قرمز خام می رسد، گوشتی به رنگ کرم تا صورتی روشن دارد. آنها همچنین نرم تر و شیرین تر از گونه های زرد کاوندیش هستند، برخی با طعم کمی تمشک و برخی دیگر با طعم خاکی.

بسیاری از موز قرمز توسط تولید کنندگان در شرق آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و امارات متحده عربی صادر می شود. آنها در آمریکای مرکزی مورد علاقه هستند به عنوان شکلی از آب مقوایی جنسی، همراه با محبوبیت مورد علاقه در هند به منظور ارتقای باروری، اما در سراسر جهان فروخته می شوند.

 ویژگی های ظاهری موز قرمز:

موز قرمز در زمان رسیدن باید پوست قرمز تیره یا قهوه ای داشته باشد و بهتر است زمانی که کبود نشده و کمی نرم است خورده شود. این رقم حاوی بتا کاروتن و ویتامین C بیشتری نسبت به موز زرد است.

همچنین حاوی پتاسیم و آهن است. هر چه میوه قرمزتر باشد، کاروتن بیشتر و سطح ویتامین C بالاتر است. مانند موز زرد، موز قرمز در چند روز در دمای اتاق رسیده و بهتر است در بیرون از یخچال نگهداری شود.

در مقایسه با رایج ترین موز، موز کاوندیش، آنها کوچکتر هستند، پوست کمی ضخیم تر با طعم شیرین تر دارند، اما ماندگاری بیشتری نسبت به موز زرد دارند.

قیمت هر پوند آن‌ها 50 درصد بیشتر از موز زرد است، فقط به این دلیل که مقدار کمتری از آن وجود دارد.

مراقبت از گیاه موز قرمز:

خاکی با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی فراهم کنید. در طول فصل رشد به طور منظم آبیاری کنید تا خاک به طور یکنواخت مرطوب بماند. پس از استقرار، برای حفظ رطوبت یکنواخت خاک، به طور منظم آبیاری کنید. هنگامی که رشد جدید در بهار شروع می شود، با یک کود عمومی تغذیه کنید. پناه از بادهای تند و یخبندان.

نور خورشید مناسب:

برگ‌های موز قرمز که در آفتاب کامل رشد می‌کنند، ممکن است کاملاً سبز شوند.

خاک مناسب:

از نظر خود خاک، به خاطر داشته باشید که درختان موز قرمز در خاک با زهکشی خوب و کمی اسیدی بهترین عملکرد را دارند. خاکی که دارای PH بین 5.5 تا 6.5 باشد ایده آل است. درخت موز خود را نیز اغلب کود دهید.

آبیاری مناسب:

زمان که خاک کمی خشک به طور کامل آبیاری کنید. مه پاشی روزانه گیاه ایده خوبی است، اما آنقدر آبیاری نکنید که گیاه چکه کند، در غیر این صورت ممکن است مشکلات قارچی ایجاد شود.