بذر مورینگا

مورینگا یک درخت سریع رشد و مقاوم به خشکی از خانواده مورینگاسه است که بومی شبه قاره هند است. نام‌های رایج عبارتند از مورینگا، درخت طبل (از غلاف دانه‌های بلند، باریک و مثلثی شکل)، درخت ترب (از طعم ریشه، که شبیه ترب کوهی است)، و درخت روغن بن یا بنزولیو.

این گیاه به دلیل غلاف و برگ بذر جوانش که به عنوان سبزیجات و طب سنتی گیاهی استفاده می شود، به طور گسترده کشت می شود. همچنین برای تصفیه آب استفاده می شود.

ویژگی های ظاهری مورینگا:

مورینگا درختی است با رشد سریع و برگریز که می تواند به ارتفاع 10-12 متر و قطر تنه 45 سانتی متر برسد. پوست آن دارای رنگ خاکستری مایل به سفید است و با چوب پنبه ضخیم احاطه شده است. شاخه های جوان دارای پوست مایل به ارغوانی یا سفید متمایل به سبز و مودار هستند. این درخت دارای تاجی باز از شاخه های افتاده و شکننده است و برگ ها شاخ و برگ های پر از برگ های سه شاخه ای را تشکیل می دهند.

گلها معطر و هرمافرودیتی هستند که با پنج گلبرگ نابرابر، رگبرگهای نازک و زرد مایل به سفید احاطه شده اند. طول گلها 1-1.5 سانتی متر و 2 سانتی متر عرض است. آنها روی ساقه‌های باریک و مودار در دسته‌های گل پراکنده یا آویزان رشد می‌کنند که طول آنها بین 10 تا 25 سانتی‌متر است.

گلدهی در شش ماه اول پس از کاشت آغاز می شود. در مناطق خنک فصلی، گلدهی فقط یک بار در سال در اواخر بهار و اوایل تابستان اتفاق می افتد در دمای ثابت فصلی و با بارندگی ثابت، گلدهی می تواند دو بار یا حتی در تمام طول سال اتفاق بیفتد.

میوه یک کپسول 20 تا 45 سانتی متری آویزان و قهوه ای سه طرفه است که دانه های کروی و قهوه ای تیره با قطر حدود 1 سانتی متر را در خود جای می دهد. دانه ها دارای سه بال کاغذی مایل به سفید هستند و توسط باد و آب پراکنده می شوند.

در کشت، اغلب سالانه به 1-2 متر بریده می شود و اجازه داده می شود تا دوباره رشد کند تا غلاف ها و برگ ها در دسترس بازو قرار گیرند.

مراقبت از گیاه مورینگا:

درخت مورینگا به طور عمده در مناطق نیمه خشک، گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می کند. این درخت طیف گسترده ای از شرایط خاک را تحمل می کند، اما خنثی تا کمی اسیدی را ترجیح می دهد (PH 6.3 تا 7.0)، خاک خوب زهکشی شده، شنی یا لومی. در خاک غرقاب، ریشه ها تمایل به پوسیدگی دارند. مورینگا گیاهی آفتاب‌پسند و گرما است و یخبندان را تحمل نمی‌کند. مورینگا به ویژه برای مناطق خشک مناسب است، زیرا می توان آن را با استفاده از آب باران بدون تکنیک های آبیاری گران قیمت پرورش داد.

نور خورشید مناسب:

مورینگا یک دوستدار کامل آفتاب تا نیمه سایه است.

خاک مناسب:

مورینگا خاکهای با زهکشی خوب و شنی و لومی، را ترجیح میدهد.

آبیاری مناسب:

مورینگا آبیاری کم را می تواند تحمل کند.