بذر مرزنجوش

مرزنجوش گیاهی چند ساله حساس به سرما یا زیر درختچه با طعم کاج شیرین و مرکبات است. در برخی از کشورهای خاورمیانه مرزنجوش مترادف با پونه کوهی است و در آنجا از نام مرزنجوش شیرین و مرزنجوش گره دار برای تشخیص آن از سایر گیاهان سرده اوریگانوم استفاده می شود. به آن مرزنجوش گلدانی نیز می گویند.

مرزنجوش بومی قبرس، مدیترانه، ترکیه، آسیای غربی، شبه جزیره عربستان و شام است و در نزد یونانیان و رومیان باستان به عنوان نماد خوشبختی شناخته می شد. امروزه از مرزنجوش بیشتر برای مصرف استفاده می شود. محبوبیت آن ممکن است به دلیل افزایش رژیم های غذایی کم چرب و کم نمک باشد که نیاز به چاشنی بیشتری دارد.

ویژگی های ظاهری مرزنجوش:

برگهای مرزنجوش صاف، ساده، دمبرگ، بیضی تا مستطیلی، به طول 0.5-1.5 سانتی متر، عرض 0.2-0.8 سانتی متر، با راس مات، حاشیه کامل، متقارن اما قاعده مخروطی هستند. و تهویه مشبک. بافت برگ به دلیل وجود کرک های متعدد فوق العاده صاف است.

مراقبت از گیاه مرزنجوش:

مرزنجوش در شرایط مناسب به طور پرباری گسترش می یابد، و بنابراین معمولاً در گلدان ها رشد می کنند تا از تصرف آن در باغ جلوگیری شود. مرزنجوش برای مقاصد آشپزی به خاطر برگ های معطر آن سبز یا خشک کشت می شود. مرزنجوش در آب و هوای معتدل گیاهی چند ساله است اما باید به صورت یکساله یا زمستان گذرانی در داخل خانه در آب و هوای سردتر کشت شود.

نور خورشید مناسب:

مرزنجوش به 8 ساعت آفتاب کامل نیازمند است.

خاک مناسب:

مرزنجوش خاک حاصلخیز و با زهکشی خوب را ترجیح میدهد. مرزنجوش ریشه های کم عمقی دارد.

آبیاری مناسب:

اطمینان حاصل کنید که خاک گیاهان جوان مرزنجوش را کمی مرطوب اما نه خیس نگه دارید. هنگامی که گیاهان مرزنجوش شما ایجاد می شوند، به خشکی مقاوم می شوند، به این معنی که می توانند در دوره های کوتاهی از خشکی زنده بمانند. گیاهان مستقر را می توان با حدود یک اینچ آب در هفته آبیاری کرد.

برداشت مرزنجوش:

معمولاً می توانید برداشت برگ مرزنجوش را حدود دو تا سه ماه پس از کاشت شروع کنید.