لوبیا عربی یک حبوبات علفی یکساله از تیره ویگنا است. تحمل آن نسبت به خاک شنی و بارندگی کم آن را به یک محصول مهم در مناطق نیمه خشک در سراسر آفریقا و آسیا تبدیل کرده است. این گیاه به نهاده های بسیار کمی نیاز دارد، زیرا گره های ریشه گیاه قادر به تثبیت نیتروژن اتمسفر هستند و آن را به یک محصول با ارزش برای کشاورزان فقیر از منابع و مناسب برای کشت مخلوط با سایر محصولات تبدیل می کند. کل گیاه به عنوان علوفه برای حیوانات استفاده می شود و استفاده از آن به عنوان خوراک گاو احتمالاً علت نامگذاری آن است.
ویژگی های ظاهری لوبیا عربی
این محصول عمدتاً برای بذرهای آن که سرشار از پروتئین هستند، کشت میشود، اگرچه میتوان از برگها و غلافهای نارس بذر نیز استفاده کرد. لوبیا چشم بلبلی در آفریقا اهلی شد و یکی از قدیمی ترین محصولات کشاورزی است. دومین رویداد اهلی شدن احتمالاً در آسیا رخ داده است، قبل از اینکه آنها در اروپا و آمریکا گسترش یابند. دانه ها را معمولا پخته و به صورت خورش و کاری درست می کنند و یا به صورت آرد یا رب در می آورند.
لوبیا عربی می تواند کوتاه و پرپشت باشد یا با بالا رفتن از تکیه گاه ها یا دنبال کردن در امتداد زمین مانند درخت انگور عمل کند. ریشه ریشه می تواند پس از هشت هفته تا عمق 2.4 متری نفوذ کند. اندازه و شکل برگها بسیار متفاوت است، و این ویژگی مهمی برای طبقهبندی و تشخیص انواع لوبیا چشم بلبلی است.
یکی دیگر از ویژگی های متمایز لوبیا عربی، دمگل های بلند 20 تا 50 سانتی متری است که گل ها و غلاف دانه ها را نگه می دارد. یک دمگل می تواند چهار یا چند غلاف بذر را پشتیبانی کند دانهها و غلافهای دانههای لوبیا چشم بلبلی وحشی بسیار کوچک هستند.
اندازه و فاصله لوبیا عربی:
بذر لوبیا عربی را باید در فاصله حدود 50 سانتی متر از هم کاشت.
مراقبت از گیاه لوبیا عربی
لوبیا عربی در شرایط خشک ضعیف رشد می کند و در خاک هایی تا 85 درصد ماسه به خوبی رشد می کند. این باعث می شود آنها به یک محصول مهم در مناطق خشک و نیمه بیابانی تبدیل شوند که در آن بسیاری از محصولات دیگر رشد نخواهند کرد. این محصول علاوه بر منبع مهم غذا برای انسان در مناطق فقیر و خشک، می تواند به عنوان خوراک دام نیز مورد استفاده قرار گیرد.
توانایی تثبیت نیتروژن آن به این معنی است که لوبیا چشم بلبلی علاوه بر اینکه به عنوان یک محصول منحصر به فرد عمل می کند، می تواند به طور موثر با سورگوم، ارزن، ذرت، کاساوا یا پنبه کشت شود. بذرها را می توان بعد از حدود 100 روز برداشت یا بعد از حدود 120 روز از کل گیاه به عنوان علوفه استفاده کرد.
از 4 هفته پس از کاشت می توان برگ ها را چید. این ویژگی ها، همراه با نیازهای کم کوددهی آن، لوبیا عربی را به یک محصول ایده آل برای کشاورزان فقیر در منطقه ساحل در غرب آفریقا تبدیل می کند. گونه های زودرس گیاه می توانند در آب و هوای نیمه خشک، جایی که بارندگی اغلب کمتر از 500 میلی متر (20 اینچ) است، رشد کنند. زمان کاشت بسیار مهم است، زیرا گیاه باید در طول بارندگی های فصلی بالغ شود.
نور خورشید مناسب:
لوبیا عربی در سایه تحمل جزئی، آبیاری منظم در زمان بلوغ ضروری است.
خاک مناسب:
لوبیا عربی در برابر سایه نیز مقاوم است و آن را به انتخاب خوبی برای رشد در کنار محصولات بلندتر تبدیل می کند. علاوه بر این، آنها کار خاک را به حداکثر میرسانند و در عین حال سلامت خاک را افزایش میدهند. به نظر می رسد برای یک رشته سخت تر کار کند و سالم تر باشد. با این حال، لوبیا چشم بلبلی نیتروژن با ارزش را برای استفاده در ناحیه ریشه از هوا بیرون می کشد.
آبیاری مناسب:
لوبیا عربی را هر چند روز یک بار آبیاری کنید، به سادگی سطح خاک را مرطوب کنید، در صورت لزوم بر اساس آب و هوا تنظیم کنید. آب بیشتر در آب گرم و کمتر در هنگام بارندگی. دانه های لوپینی آب زیادی را دوست ندارند و بهتر است کمی در زیر آب قرار گیرند تا زیاد آبیاری.
برداشت لوبیا عربی
لوبیا عربی از نظر تمایل به خرد شدن (زمانی که میوه ها برای پراکنده شدن دانه ها شکافته می شوند) متفاوت هستند. غلاف ها پس از شروع به زرد شدن به اندازه کافی بالغ هستند تا برداشت کنند، اما اگر برای جلوگیری از شکستن آنها به دقت کنترل شوند، می توان آنها را تا زمانی که برنزه و خشک شوند، روی گیاهان گذاشت.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.