بذر شبدر شیرین

شبدر شیرین که با نام‌های شبدر زرد شیرین، ملیلوت زرد، ملیلوت آجدار و ملیلو معمولی شناخته می‌شود، گونه‌ای از حبوبات بومی اوراسیا است که در آمریکای شمالی، آفریقا و استرالیا معرفی شده است. این حبوبات معمولاً به دلیل بوی شیرین آن نامگذاری می شود که به دلیل وجود کومارین در بافت های آن است.

کومارین، اگرچه مسئول بوی شیرین یونجه و علف های تازه چیده شده است، طعم تلخی دارد و به همین دلیل احتمالاً به عنوان وسیله ای برای گیاه برای جلوگیری از مصرف حیوانات عمل می کند.

ویژگی های ظاهری شبدر شیرین:

شبدر شیرین یک گیاه علفی دو ساله و بسیار شبیه به هم هستند. شبدر شیرین زرد معمولا کوتاهتر است و زودتر گل می دهد. گل ها در 8 الی 10 سانتی تری بالایی در امتداد ساقه مرکزی به صورت متراکم شلوغ می شوند، هر گل توسط یک ساقه دقیقه به هم متصل می شود. از تیر تا مرداد در گیاهان سال دوم شکوفا می شود.

نحوه پرورش گیاه شبدر شیرین:

بذر را در عمق 2 تا 4 میلی متری در خاک های با بافت متوسط ​​تا سنگین و 1 تا 2 میلی متری در خاک های شنی بکارید. کاشت بیش از حد عمیق یکی از دلایل رایج استقرار ضعیف است. زمانی که بذر شبدر به درستی روی خاک های آماده کاشته شود، در تابستان طی دو تا سه روز جوانه می زند. همچنین، شبدرها زمانی که دمای حدود 59 درجه فارنهایت هستند، کمتر از یک هفته طول می کشد تا جوانه بزنند و جوانه بزنند.

مناطق کاشت شبدر شیرین:

شبدر گیاهی مقاوم است و می تواند در بیشتر خاک ها (لومی شنی تا رسی) و شرایطی که از آفتاب کامل تا نیمه سایه متغیر است رشد کند. شبدر را در بهار یا اوایل تابستان که زمین در اثر باران های بهاری نرم و مرطوب شده است بکارید. زیستگاه ها گیاهان را می‌توان در امتداد زمین‌های کشاورزی، کنار جاده‌ها، در مزارع باز، مراتع، خاکریزهای راه‌آهن، سواحل رودخانه‌ها و مناطق زباله یا مناطق آشفته یافت.

اندازه و فاصله کاشت شبدر شیرین:

بذر را در عمق 2 تا 4 میلی متری در خاک های با بافت متوسط ​​تا سنگین و 1 تا 2 میلی متری در خاک های شنی بکارید.

مراقبت از گیاه شبدر شیرین:

خاک های مختلف از رسی تا شنی را تحمل می کند و همچنین در محیطی با pH از شش تا هشت رشد می کند. به لطف ریشه بزرگش، شبدر شیرین پس از تثبیت خشکی را به خوبی تحمل می کند. تا آن زمان به طور منظم آبیاری کنید.

نور خورشید مناسب:

این گونه مقاوم به خشکی است، در نور مستقیم خورشید به خوبی رشد می کند و نسبتاً زمستان مقاوم است.

خاک مناسب:

شبدر شیرین در خاکهای رسی و لومی رسی حاصلخیز و با زهکشی مناسب بیشترین بازدهی را دارد. با این حال، می توان آن را با موفقیت در خاک های شور کشت کرد. شبدر را نباید در خاکهای اسیدی یا خاکهای در معرض سیل کاشته شود.

آبیاری مناسب:

پس از کاشت، بذر شبدر خود را هر روز به مدت دو هفته آبیاری کنید. این به دانه ها رطوبت کافی برای جوانه زدن می دهد و به آنها کمک می کند تا شروع خوبی در مکان جدید خود داشته باشند. حتماً گوزن ها و دیگر حیوانات شبدرخوار را از چمن دور نگه دارید.

برداشت شبدر شیرین:

غلاف های بذر شبدر خود را تا زمان کاشت در یک ظرف خشک و بدون هوا نگهداری کنید. تا زمانی که از خشک شدن دانه های شبدر مطمئن نشدید، اقدام به برداشت آنها نکنید. آنها تا زمانی که روی گیاه خشک نشوند قابل دوام نیستند و به محض اینکه آنها را در انبار قرار دهید به سادگی پوسیده می شوند.