بذر سیاهدانه

سیاهدانه یا گل رازیانه وحشی، گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده Ranunculaceae است بومی شمال آفریقا، مرکز، جنوب و شرق اروپا، منطقه قفقاز و خاورمیانه تا ایران است و در سوئیس و کرت منقرض شده است.

سیاهدانه یک گیاه سنتی است که رشد آن واقعا آسان است و دانه های بسیار زیبایی دارد.

ویژگی های ظاهری سیاهدانه:

سیاهدانه گیاه سالانه است که تا 0.3 متر رشد می کند. این گیاه در فصلی که یخبندان نیست، از تیر تا آذر گل می دهد و دانه ها از مرداد تا مهر می رسند. این گونه هرمافرودیت (دارای اندام های نر و ماده است) و توسط زنبورها گرده افشانی می شود.

نحوه پرورش گیاه سیاهدانه:

سعی کنید 6 تا 8 هفته قبل از کاشت بعد از آخرین یخبندان، در داخل خانه، در گلدان های ذغال سنگ نارس کاشته کنید. شانس بهتر برای کاشت مستقیم در خارج از منزل 1 تا 2 هفته قبل از آخرین یخبندان حاصل می شود، در گلدان گلدانی با عرض و عمق حداقل 200 میلی متر انتخاب کنید. در آفتاب کامل تا نیمه سایه قرار بگیرید. سینی خود را با کمپوست بذر پر کنید.

دانه ها را نازک روی سطح بپاشید و با یک لایه نازک کمپوست بپوشانید.

وقتی نهال ها به اندازه کافی بزرگ شدند که بتوان آن ها را در دست گرفت، آنها را در سینی دیگری با فاصله حدود 5 سانتی متر از هم پیوند بزنید.

از فروردین به بعد در خارج از خانه با فاصله 15 سانتی متر از هم بکارید.

اندازه و فاصله کاشت سیاهدانه:

بذر سیاهدانه را در ردیف هایی به فاصله 30 سانتی متر از هم بکارید.

مراقبت از گیاه سیاهدانه:

در زمان های خشک آبیاری کنید، به طور منظم تغذیه کنید، و برای تشویق رشد گل های بیشتر یا جمع آوری دانه ها از غلاف های خشک شده، شکوفه های خشک شده را شروع کنید.

نور خورشید مناسب:

سیاهدانه برای رشد مناسب نیاز به نور خورشید و افتاب کامل دارد.

خاک مناسب:

سیاهدانه در خاک های سبک با زهکشی خوب عملکرد مناسبی دارد.

آبیاری مناسب:

آبیاری متوسط و مرطوب برای این گیاه لازم است.

برداشت سیاهدانه:

در هر زمانی که یک غلاف بزرگ تشکیل شد، محصول را برداشت کنید، زیرا بذر پس از بریدن در داخل غلاف به بلوغ ادامه می دهد.