گیاه رازیانه که بومی جنوب اروپا است، اکنون در سراسر اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا طبیعی شده و در باغهای سراسر جهان رشد میکند.
ویژگی های ظاهری رازیانه:
رازیانه (Foeniculum vulgare) گیاهی است با گلهای زرد رنگ، از دانه های خشک شده در غذا استفاده می شود. دانه های خشک و روغن آن نیز به عنوان دارو استفاده می شود. رازیانه بومی مدیترانه است، اما اکنون در سراسر جهان یافت می شود. رازیانه به عنوان ادویه طعمی شبیه بادیان دارد.
نحوه پرورش گیاه رازیانه:
کاشت رازیانه با بذر گزینه بسیار ساده تری است. بذر را می توان به محض گرم شدن خاک در بهار کاشت. خیساندن بذرها برای یک یا دو روز قبل از کاشت، جوانه زنی بهتر را تضمین می کند. منطقه را مرطوب نگه دارید تا زمانی که دانه ها جوانه بزنند و بوته های رازیانه را به فاصله 12 تا 18 اینچ (31-46 سانتی متر) از یکدیگر نازک کنید، زمانی که قد آنها 4 تا 6 اینچ (10-15 سانتی متر) است. گلدهی گیاهان حدود 90 روز پس از کاشت آغاز می شود.
مناطق کاشت رازیانه:
رازیانه را در بهار پس از آخرین یخبندان بکارید. این یک گزینه عالی برای رشد در باغ های مرتفع، ظروف و باغ های داخل زمین است. بوته های رازیانه را با فاصله 4 تا 12 اینچ از هم، بسته به تنوع، قرار دهید. آنها را در منطقه ای بکارید که حداقل 6 ساعت آفتاب داشته باشد و دارای خاک حاصلخیز و با زهکشی خوب باشد.
اندازه و فاصله کاشت رازیانه:
بذرهای رازیانه را مستقیماً در اوایل فصل در باغ خود بکارید تا بتوان زمین را کار کرد. بذرها را در اوایل فصل بکارید و با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید. نهال ها یا بوته های نازک را به فاصله 20 تا 25 سانتی متر در ردیف هایی با فاصله 35 تا 40 سانتی متر قرار دهید.
مراقبت از گیاه رازیانه:
با تغذیه منظم با غذای گیاهی محلول در آب، تولید برگ عالی را تقویت کنید. خاک را به طور مداوم مرطوب نگه دارید و زمانی که اینچ بالای خاک خشک شد آبیاری کنید. برگ های رازیانه را هر زمان که خواستید برداشت کنید، اما از کوتاه کردن بیش از یک سوم گیاه به طور همزمان خودداری کنید
نور خورشید مناسب:
رازیانه گیاهی آفتاب دوست است، بنابراین آن را در جایی بکارید که حداقل 6 ساعت در معرض نور مستقیم خورشید باشد. رازیانه را پس از آخرین یخبندان بهاره بکارید. این گیاه می تواند یخبندان های سبک را تحمل کند، اما در جوانی نیاز به محافظت دارد.
خاک مناسب:
رازیانه به موقعیتی در آفتاب کامل نیاز دارد. هر دو در یک خاک حاصلخیز، مرطوب اما با زهکشی خوب بهترین رشد را دارند. مقدار زیادی مواد آلی – مانند کمپوست باغی، کود دامی که به خوبی پوسیده شده یا سایر مواد بهبود دهنده خاک – به ویژه در خاک های شنی با زهکشی بسیار خوب حفاری کنید تا رطوبت را حفظ کنید.
آبیاری مناسب:
رازیانه معمولی نسبت به رازیانه فلورانس به خشکی مقاومتر است، با این حال، پژمرده شدن رازیانه معمولی بر تولید بذر تأثیر منفی میگذارد. آبیاری قطره ای به حفظ شرایط خاک مرطوب و در عین حال حفظ آب کمک می کند. در طول فصل رشد بسته به نوع خاک، هفته ای 1 تا 2 اینچ آب بمالید.
برداشت رازیانه:
رازیانه را می توان در اواخر تابستان و پاییز، زمانی که پیازهای متورم 7 تا 10 سانتی متر (3 تا 4 اینچ) عرض دارند، برداشت کرد. پیازها را از سطح زمین جدا کنید، ریشه ها باقی بمانند، که پس از آن باید شاخه های کوچکی را بفرستند که می توانند در سالاد استفاده شوند.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.