بذر درخت به

درخت به درختی است خزان پذیر که میوه های سفت و معطر و زرد طلایی و درخشان دارد که از نظر ظاهری شبیه گلابی است. میوه های رسیده به سفت، ترش و قابض هستند. آنها به ندرت خام خورده می شوند، اما به صورت مارمالاد، مربا، خمیر (معروف به پنیر به) یا نوشیدنی های الکلی فرآوری می شوند. درخت به به دلیل شکوفه های صورتی کم رنگ جذاب و سایر ویژگی های زینتی خود به عنوان یک گیاه زینتی نیز پرورش داده می شود.

ویژگی های ظاهری درخت به:

ارتفاع این درخت 5 تا 8 متر و عرض آن 4 تا 6 متر است. طول میوه 70 تا 120 میلی متر و 60 تا 90 میلی متر است.

میوه نابالغ سبز با موهای ریز خاکستری مایل به سفید متراکم است که بیشتر آنها قبل از بلوغ در اواخر پاییز زمانی که رنگ میوه به زرد با گوشت سخت و به شدت معطر تغییر می کند، ساییده می شود.

برگها به طور متناوب، ساده، به طول 60-110 میلی متر، با لبه کامل و بلوغ متراکم با کرک های سفید ظریف هستند. گلهایی که در بهار پس از برگها تولید می شوند، سفید یا صورتی، به قطر 50 میلی متر، با پنج گلبرگ هستند.

دانه ها حاوی نیتریل هستند که در دانه های خانواده گل رز رایج است. در معده، آنزیم ها یا اسید معده یا هر دو باعث هیدرولیز برخی از نیتریل ها و تولید سیانید هیدروژن می شوند که گازی فرار است. دانه ها فقط در صورتی سمی هستند که به مقدار زیاد خورده شوند.

مراقبت از گیاه درخت به:

به بومی منطقه جنگلی هیرکانی در جنوب دریای خزر است، اگرچه در آب و هواهای مختلف رشد می کند و می تواند با موفقیت در عرض های جغرافیایی شمالی تا اسکاتلند رشد کند. درخت به گیاهی را در خاک مرطوب اما با زهکشی خوب در آفتاب کامل تا سایه کامل بکارید.

هرس بسیار کمی مورد نیاز است گیاهی است مقاوم که نیاز به نگهداری زیادی ندارد و سالها بدون هرس یا مشکلات عمده حشرات و بیماریها تحمل می کند. برای گلدهی مناسب به دوره خنک‌تری از سال با دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد (45 درجه فارنهایت) نیاز دارد. تکثیر با قلمه یا لایه بندی انجام می شود.

روش اول گیاهان بهتری تولید می کند، اما بلوغ آنها نسبت به دومی طولانی تر است. ارقام نامگذاری شده از طریق قلمه یا لایه های پیوند شده روی پایه درخت به تکثیر می شوند. تکثیر از طریق بذر به صورت تجاری استفاده نمی شود. به شکل بوته های ضخیم است که برای رشد درختان میوه برای استفاده تجاری باید هرس و به یک ساقه تبدیل شود.

درخت خود گرده افشانی است، اما با گرده افشانی متقابل محصول بهتری تولید می کند. میوه ها معمولاً روی درخت باقی می مانند تا کاملاً رسیده شوند. در آب و هوای گرم تر، ممکن است تا حدی نرم شود که قابل خوردن باشد، اما در آب و هوای سردتر ممکن است رسیدن اضافی لازم باشد. آنها در اواخر پاییز، قبل از اولین یخبندان برداشت می شوند.

نور خورشید مناسب:

هم سایه و هم آفتاب را تحمل می کند، اما نور خورشید برای تولید گل های بزرگتر و اطمینان از رسیدن میوه مورد نیاز است.

خاک مناسب:

به، درختچه ای مقاوم به خشکی است که با بسیاری از خاک های با pH پایین تا متوسط ​​سازگار است.

آبیاری مناسب:

این گیاه در شرایط خشک به خوبی رشد می کند، اما آبیاری آن در جوانی و در شرایط خشکی پس از استقرار عاقلانه است.

برداشت درخت به:

بوته درخت به باید در فصل پس از کاشت میوه دهد و تا چهار سالگی عملکرد آن را افزایش دهد. بوته ها به مدت 20 سال میوه می دهند.