خربزه آتشین رقمی از خانواده خربزه شیرین و یکساله و علفی و رونده است. این خربزه گوشتی و آبدار است و با اکثر مناطق آب و هوایی سازگار است.
ویژگی های ظاهری خربزه آتشین
خربزه آتشین تخم مرغی و کشیده است و قسمت گوشتی آن زرد مایل به نارنجی و دارای پوست کلفتی است. خربزه آتشین به رنگ نارنجی تیره است و وقتی کاملاً رسیده میشوند به رنگ بژ طلایی تبدیل میشوند و بوی شیرین گلهای مست کنندهای میدهند. برگها بزرگ، سبز و دندانهدار است در مرکز آن تعداد زیادی تخمه قرار دارد.
اندازه و فاصله کاشت خربزه آتشین:
بوته های خربزه آتشین را در ردیف هایی با فاصله 60 تا 70 سانتی متر از هم قرار دهید.
مراقبت از گیاه خربزه آتشین
گیاهان تا زمان گرده افشانی نیاز به رطوبت ثابت دارند. هنگامی که میوه ها به اندازه یک توپ تنیس هستند، فقط زمانی آبیاری کنید که خاک خشک است و برگ ها علائم پژمرده شدن را نشان می دهند. برای جلوگیری از آسیب حشرات به میوه های در حال رشد، خربزه ها را روی گلدان ها یا تکه های چوب قرار دهید.
نور خورشید مناسب:
حداقل شش ساعت آفتاب روزانه نیاز دارد.
خاک مناسب:
در خاک های شنی تا لومی با زهکشی خوب بهتر رشد می کنند. آنها خاک کمی اسیدی را ترجیح می دهند، اما pH کمتر از 6.0 می تواند باعث زرد شدن شاخ و برگ و گل های ناقص شود.
آبیاری مناسب:
به آبیاری عمیق نیاز دارد که در حین رشد، خاک را کاملاً خیس کند و به دنبال آن برای بهبود طعم میوه در حال رسیدن، آبیاری کاهش یابد.
برداشت خربزه آتشین
پوست خاکستری مایل به سبز روشن آنها هنگام رسیدن به رنگ قهوه ای در می آید. گوشت مرجانی رنگ آنها معطر و شیرین با بافتی سفت و کره ای است. آنها در زمان رسیدن به اندازه خود احساس سنگینی می کنند.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.