بذر ترخون روسی

ترخون روسی گیاهی چند ساله از خانواده دیزی بومی بخش‌هایی از جنوب و شرق روسیه، افغانستان، مغولستان و غرب آمریکای شمالی است. از طریق کشت در بخش هایی از اروپای مرکزی و آمریکای شمالی معرفی شد. ترخون روسی نسبت به ترخون فرانسوی بافت سخت تری دارد و طعم آن ضعیف تر است. فقط در آب و هوای سرد رشد می کند.

ترخون روسی سرشار از ید ضروری، ویتامین های A و C و همچنین عناصر کمیاب و نمک های معدنی مفید هستند. در زمان های گذشته ادعا می شد که با جویدن ریشه ترخون دندان درد را درمان می کند. در سس هلندز، تارتار و سس برنز استفاده می شود. گاهی اوقات به عنوان مالش برای مرغ قبل از پختن استفاده می شود.

ویژگی های ظاهری ترخون روسی:

ارتفاع ترخون روسی تقریباً به 90 سانتی متر می رسد. دارای گلهای سبز – زرد است. در حالی که ترخون روسی بسیار ملایم تر از ترخون مکزیکی و فرانسوی است، زمانی که برای همراهی مواد با طعم ظریف تر استفاده می شود، قدرت کمتری دارد. با این حال، طعم کمی تلخ و کمی شیرین بیان دارد. ترخون گیاهی است که به طور راست رشد می کند که می تواند در عرض یک سال به ارتفاع پنج فوت و عرض حدود 30 اینچ برسد، اگرچه عموماً فشرده تر است و به طور متوسط ​​تا حدود دو فوت ارتفاع می یابد.

اندازه و فاصله کاشت ترخون روسی:

بذر را در عمق 0.5 سانتی متری و در ردیف هایی به فاصله 30 الی 40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه ترخون روسی:

هر چه مدت طولانی تر کاشته شود، طعم آن بهتر می شود (اما نسبت به ترخون فرانسوی ملایم تر است). رایحه آن تلخ-شیرین، گرم و فلفلی با عطر انیسون است. این گیاه مقاوم و خشک است و در آب و هوای سرد و بسیار گرم به خوبی رشد می کند. ترخون روسی می تواند پس از یک یا دو سال مهاجم شود، بنابراین باید در طول فصل رشد به شدت کاهش یابد.

اگر در گلدان گیاهی با گردن پهن کاشته شود خوب عمل می کند. یک موقعیت آفتابی اما در پناه را دوست دارد. در مناطق مرطوب تر، به گیاهان خود فضای تنفسی زیادی بدهید. خاک غنی، اما سبک و خشک را ترجیح می دهد، اما خاک های فقیرتر را تحمل می کند.

نور خورشید مناسب:

آفتاب کامل بهترین گیاهان را تولید می کند. سایه روشن بعد از ظهر را تحمل می کند، اما احتمالاً طعم و قدرت گیاه را از دست خواهید داد.

خاک مناسب:

ترخون به خاکی با زهکشی خوب و حتی شنی نیاز دارد. خاک بیش از حد غنی باعث می شود که گیاهان شما “پاچه دار” و کمتر متراکم شوند. پس از کاشت، خاک را با کمپوست قدیمی اصلاح کنید، اما در کود دادن به گیاهان مستقر زیاده روی نکنید.

آبیاری مناسب:

ترخون روسی نسبتاً به خشکی مقاوم است و فقط به آبیاری نادر نیاز دارد. در گرمترین آب و هوا، افتادگی را بررسی کنید و دفعات آبیاری خود را افزایش دهید.

برداشت ترخون روسی:

ترخون را می توانید از اواخر بهار تا اوایل پاییز برداشت کنید. نوک ساقه را جدا کنید، سپس برگ ها را با انگشتان خود جدا کنید. بهتر است از برگ ها به صورت تازه استفاده شود، اما می توان آن ها را خشک کرد و در ظروف دربسته برای استفاده در زمستان نگهداری کرد.