بذر بادمجان قرمز

بادمجان قرمز، Solanum melongena، میوه های لذیذی به دست می دهد که اگر به بلوغ رها شود، به رنگ قرمز-نارنجی درخشان در می آید. طعم آن بسیار ملایم و شیرین است.

 ویژگی های ظاهری بادمجان قرمز:

کوچک و گرد مانند سیب، به رنگ نارنجی روشن با رگه های سبز و قرمز است: میوه ها بیشتر شبیه گوجه فرنگی هستند تا بادمجان. در زبان محلی به آن “merlingiana a pummadora” می گویند. بادمجان قرمز روتوندا (Solanum aethiopicum) بسیار متفاوت از بادمجان معمولی است که احتمالاً از هند به اروپا رسیده و دارای توت های بنفش روشن است. بادمجان قرمز در پایان قرن نوزدهم از آفریقا وارد شد، شاید توسط سربازانی که از جنگ‌های استعماری بازمی‌گشتند وارد شده باشد.

اندازه و فاصله کاشت بادمجان قرمز:

بادمجان قرمز را در ردیف هایی به فاصله 40 سانتی متر بکارید.

مراقبت از گیاه بادمجان قرمز:

این گیاه روستایی است که در تمام باغات سبزی روتوندا (4000 نفر، ارتفاع حدود 600 متر، پنجاه کیلومتری از دریای ماراته)، در پارک ملی پولینو، در ارتفاع حدود 500-600 متری از سطح دریا کشت می شود. بوته های کوچک در ماه مه بستری می شوند و اولین برداشت در ماه آگوست انجام می شود و تا زمانی که هوا سرد شود ادامه می یابد.

روش‌های خاصی هم برای نگهداری وجود دارد: بادمجان‌های کوچک «نزرتات» هستند که به صورت دسته‌هایی مانند فلفل و گوجه‌فرنگی کوچک بسته می‌شوند و می‌گذارند زیر سقف خشک شوند. این گیاه روستایی است که در تمام باغات سبزی روتوندا (4000 نفر، ارتفاع حدود 600 متر، پنجاه کیلومتری از دریای ماراته)، در پارک ملی پولینو، در ارتفاع حدود 500-600 متری از سطح دریا کشت می شود.

بوته های کوچک در ماه مه بستری می شوند و اولین برداشت در ماه آگوست انجام می شود و تا زمانی که هوا سرد شود ادامه می یابد. روش‌های خاصی هم برای نگهداری وجود دارد: بادمجان‌های کوچک «نزرتات» هستند که به صورت دسته‌هایی مانند فلفل و گوجه‌فرنگی کوچک بسته می‌شوند و می‌گذارند زیر سقف خشک شوند.

نور خورشید مناسب:

در مناطقی بکارید که حداقل 6 ساعت در روز نور خورشید دریافت می کنند.

خاک مناسب:

خاک غنی همراه با زهکشی خوب را ترجیح می دهد.

آبیاری مناسب:

به آبیاری متوسط و منظم بدون غرقاب شدن را دوست دارد.

برداشت بادمجان قرمز:

بادمجان ها در اواخر بهار تا اواسط تابستان در دسترس هستند.