بادام زمینی یا آجیل میمون (بریتانیا)، یک محصول حبوبات است که عمدتا برای دانه های خوراکی آن رشد می کند. این گیاه به طور گسترده در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می کند و برای تولیدکنندگان تجاری کوچک و بزرگ مهم است. مانند بیشتر حبوبات دیگر، بادام زمینی دارای باکتری های همزیست تثبیت کننده نیتروژن در گره های ریشه است.
ویژگی های ظاهری بادام زمینی:
بادام زمینی متعلق به خانواده گیاه شناسی Fabaceae است که معمولاً به عنوان خانواده حبوبات، لوبیا یا نخود شناخته می شود. بادام زمینی از نظر طعم و مشخصات غذایی شبیه به آجیل های درختی مانند گردو و بادام است و به عنوان یک آجیل آشپزی، اغلب به روش های مشابه در غذاهای غربی سرو می شود.
اندازه و فاصله کاشت بادام زمینی:
بذر بادام زمینی را با فاصله 20 سانتی متر بکارید. بذرها را با 0.5 سانتی متر خاک بپوشانید.
مراقبت از گیاه بادام زمینی:
رشد بادام زمینی به طور کلی دشوار نیست. ابتدا خاک را نرم و به آن مواد آلی و کود پوسیده دامی اضافه کنید. بذر بادام زمینی را بر روی بستر مورد کشت به صورت دستی بپاشید و یا به صورت ردیفی آن را کشت کنید. پس از کاشت بذر لایه نازکی خاک نرم و کود بر روی آن بریزید و گیاه را آبیاری کنید و تا زمان جوانه زنی آن را مرطوب نگه دارید.
برای رشد خوب، بادام زمینی در طول فصل رشد به هوای گرم نیاز دارد. آنها را می توان با کمتر از 350 میلی متر آب پرورش داد، اما برای بهترین محصول به حداقل 500 میلی متر نیاز است.
نور خورشید مناسب:
بادام زمینی یک گیاه چند ساله چوبی است. در آفتاب کامل بکارید تا گرمای لازم برای رسیدن میوه فراهم شود. هر درخت تاک به حدود 6 فوت فضا نیاز دارد.
آبیاری مناسب:
گیاهان پس از استقرار مقداری خشکی را تحمل می کنند، اما برای بهترین میوه گیری و کیفیت، به طور منظم آبیاری کنید.
خاک مناسب:
بادام زمینی در خاک لومی سبک و شنی با pH 5.9-7 بهترین رشد را دارد. ظرفیت آنها برای تثبیت نیتروژن به این معنی است که بادام زمینی به شرط گره زنی مناسب، از کودهای حاوی نیتروژن بهره کمی می برد یا اصلاً بهره نمی برد، و حاصلخیزی خاک را بهبود می بخشد.
برداشت بادام زمینی:
برداشت معمولاً 90 تا 130 روز پس از کاشت است.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.