انگور فرنگی قرمز (رد کارنت) عضوی از خانواده انگور فرنگی است و بومی اروپای غربی است. این گونه به طور گسترده کشت میشود و در بسیاری از مناطق به طبیعت فرار کرده است. آنها گیاهان نسبتاً کم نگهداری هستند و می توانند به عنوان تزئین نیز استفاده شوند.
همان طعم ترش دیگر انواع توت را دارد اما شیرینی آن بیشتر است. انگور فرنگی قرمز اغلب به صورت خام یا به عنوان یک همراه ساده در سالاد، چاشنی یا نوشیدنی در فصل سرو میشود. منبعی غنی از ویتامین C است که 49 درصد از ارزش روزانه (DV) را تامین می کند.
ویژگی های ظاهری انگور فرنگی قرمز (رد کارنت):
انگور فرنگی قرمز درختچه ای خزان کننده است که به طور معمول به ارتفاع 1-1.5 متر و گاهی اوقات 2 متر رشد می کند، با برگ های پنج لوبی که به صورت مارپیچی روی ساقه ها قرار گرفته اند. گل ها به رنگ سبز زرد مایل به نامحسوس هستند، در شاخه های آویزانی 4-8 سانتی متری که به صورت توت های خوراکی شفاف قرمز روشن در حدود 8-12 میلی متر بالغ می شوند. با 3-10 توت در هر شاخه. یک بوته مستقر می تواند 3 تا 4 کیلوگرم توت از اواسط تا اواخر تابستان تولید کند.
اندازه و فاصله کاشت انگور فرنگی قرمز:
باید حداقل در ردیف هایی به فاصله 100 سانتی متر کاشته شوند.
مراقبت از گیاه انگور فرنگی قرمز:
رشد این گیاه آسان است. انگور فرنگی قرمز در ظرف را می توان در تمام طول سال کاشت، اما اگر در پاییز یا زمستان کاشته شود بهتر است. انگور فرنگی قرمز نیاز به حمایت دارند که باید قبل یا در زمان کاشت در محل قرار گیرند. آنها مکانی سرپوشیده و دور از بادهای شدید را دوست دارند.
نور خورشید مناسب:
آنها در آفتاب کامل به بهترین وجه عمل می کنند، اما می توان آنها را در مقابل یک دیوار سایه دار و رو به شمال رشد داد، اگرچه این باعث می شود که میوه دیرتر برسد و کمتر شیرین باشد.
خاک مناسب:
طیفی از شرایط خاک را تحمل می کند، اما خاک مرطوب و با زهکشی خوب را ترجیح می دهد.
آبیاری مناسب:
این گیاه در شرایط خشک به خوبی رشد می کند، اما آبیاری آن در جوانی و در شرایط خشکی پس از استقرار عاقلانه است.
برداشت انگور فرنگی قرمز (رد کارنت):
انگور فرنگی قرمز از اوایل تابستان به بعد آماده چیدن است، زمانی که پر رنگ، سفت و آبدار باشد.
نقد و بررسیها
Clear filtersهنوز بررسیای ثبت نشده است.